اسماء رجال مشكوه (از: عبدالحق بن سيف الدين بن سعدالله ترك دهلوي بخاري متخلص به حقي (- 1052ق.))

نبذة عن كتاب اسماء رجال مشكوه (از: عبدالحق بن سيف الدين بن سعدالله ترك دهلوي بخاري متخلص به حقي (- 1052ق.))

شماره بازیابی: 1805/26
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭10-26375‬‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: اسماء رجال مشکوه [نسخه خطی]/ از: عبدالحق بن سیف الدین بن سعدالله ترک دهلوی بخاری متخلص به حقی ( – 1052ق.)
نام خاص و کميت اثر: ص 186-203.
قطع: ؛ رحلی. 21*34 سم. 606ص. (بدون احتساب سه صفحه آغاز نسخه) 25س.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:بسمله. اللهم بک نستعین و علیک نتوکل سبحانک و بعد فهذا … اسماء الرجال مشتمل علی بابین … .
وضعیت استنساخ نسخه: تاریخ کتابت: 1079ق (در ص 290، 295، 299، 316، 320، 293، 333)، 1081ق. (در ص 347، 355، 363، 365) 1281ق. (در ص 350)٬ 1181 (در ص 256)٬ 1205 (ص 15)٬ 1080 (540، 555) ثبت شده است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ.
تزئینات متن:عناوین با جوهر قرمز و متن کتاب با جوهر مشکی است.
نوع کاغذ:فرنگی سفید.
تزئینات جلد:تیماجی قرمز ضربی که در وسط آن ترنجی کوبیده‌اند.
1در آغاز نسخه روی 3 صفحه فهرست رساله‌های موجود در نسخه با جدول‌هایی به خط قرمز نوشته شده و شماره رساله‌ها را تا 140 نشان داده ولی با مراجعه معلوم می‌گردد از این تعداد تنها بخشی رساله و بقیه فقراتی است برگزیده از کتب و رسائل دانشمندان و یا کتب احادیث و تفاسیر از جمله متفرقاتی در صفحات 587-578-555 و 540.
نک: کشف الظنون1/ 94. دارالکتب قاهره چاپ 1924م. 1/ 148.
(مربوط به پدیدآور): فهرست کتابخانه مجلس ج9 چاپ اول ص 944.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1دفتری است نونویس که همه رساله‌های آن با خط یک کاتب و بسیار پاکیزه نوشته شده است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد سوم،صفحه 2395.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: شارح و مترجم سفر السعاده فیروزآبادی و مولف ترغیب اهل السعادات. وی نخست مشکاه المصابیح (شرح مصابیح بغوی) را شرح کرده آنگاه این فهرست را در ذکر رجال و نسائی که راویان احادیث منقول در کتاب مشکاه اند در دو باب پرداخته است: باب اول معرفی راویان زن ومرد مرتب حروف الفبا بدین گونه که در ذیل هر یک از حروف بدین ترتیب: صحابه٬ تابعان٬ صحابیان و تابعیات که آن حرف در اول نام یا کنیتشان قرار داد ذکر می گردد و کسانی را که به کنیت معروف اند تنها با کنیه یاد کرده است. باب دوم: اختصاص به معرفی صاحبان جوامع و اصول دارد چه در مشکوه از آنان نقل شده و چه نشده . در باب دوم از ابوزکریا یا یحیی بن شرف نووی ( – 676ق.) و ابن اثیر جزری ( – 600ق.) یاد کرده است. در کتاب کشف الظنون در باب الف کتاب اسماء رجال مشکوه را یاد کند و گوید تالیف صاحب مشکوه است و سپس به حرف میم احالت کرده است و در حرف «م» و ذیل عنوان «مشکاه» از این کتاب یاد نکرده.
صحافي شده با: غنیه الانام فی معرفه الساعات و الایام/ مولی محسن فیض کاشانی ( – 1091ق.)1034598
تاريخ: 20120908
محل و شماره بازیابی: 139601