البهجه المرضيه (از: ابوالفضل جلال‌الدين عبدالرحمن بن ابوبكر سيوطي طولوني مصرفي شافعي)

نبذة عن كتاب البهجه المرضيه (از: ابوالفضل جلال‌الدين عبدالرحمن بن ابوبكر سيوطي طولوني مصرفي شافعي)

شماره بازیابی: 482/1ک
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‏‫10-3796‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: البهجه المرضیه [ نسخه خطی]/ از: ابوالفضل جلال‌الدین عبدالرحمن بن ابوبکر سیوطی طولونی مصرفی شافعی
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: سده‌ی 13ق.
نام خاص و کميت اثر: 40 (1ب – 40ب) برگ، 15 سطر
قطع:
؛22*16سم
؛خشتی.
يادداشتهاي کلي: البهجه المرضیه در سال‌های 1264، 1270، 1271، 1273، 1275، 1276، 1279، 1281، 1292، 1293 و 1298ق در تهران، در سال‌های 1282، 1286، 1293، 1297، 1308 و 1311ق در تبریز به صورت چاپ سنگی، نیز در سال‌های 1291، 1310، 1319ق و نیز بدون تاریخ در قاهره، در سال 1831م/1247ق در لکهنو، در سال 1271ق در کربلا، در سال 1282ق در دهلی، در سال‌های 1287 و 1304ق در لاهور و جز اینها به صورت سنگی یا حروفی(سربی) به چاپ رسیده است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1«احمدک اللهم علی نعمک و آلائک و اصلی و اسلم علی محمد خاتم انبیائک و علی آله … اما بعد فهذه شرح لطیف مزجته بالفیه ابن مالک مهذب المقاصد …».
2«… (40الف) تتمه: تبدل الجمله من الجمله نحو امدکم … (4ب) انتم تقتلون و هل یقاس علیه او یفتقر علی السماع البصریون و المصنف علی الثانی و الکوفیون علی الاول و اما من یمنعه سماعا و قیاسا … علی ذلک لانه …» افتاده.
تزئینات متن:‏‫عنوان‌ها و نشانی‌ها مشکی و قرمز (در انجام نانوشته)؛ اندازه متن: 5/11*8سم.‬
نوع کاغذ:فرنگی سفید آهار مهره شده.
تزئینات جلد:تیماج قهوه‌ای تیره و فرسوده.
1بر فراز برگ‌ها، الفیه ابن مالک آمده است که در ذیل به معرفی آن پرداخته‌ایم. برگ آغاز نونویس (سده‌ی 14ق) است و در روی آن به عربی و فارسی چند حدیث و قوائد دیگری نوشته شده است.
وضعیت استنساخ نسخه: کاتب و محل کتابت نامعلوم است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ مایل به ثلث.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 2این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و تعلیقات و حاشیه نویسی اندکی نیز با نشان‌های «ترکیب خالد، حاجی سید محمدباقر رشتی الاصل اصفهانی المسکن و …» دارد.
مشخصات اثر: یادداشتهای تملک:
متن يادداشت: در انجام پشت جلد تملک «محمدحسین» با تاریخ 1289ق آمده است.
يادداشت عمليات: برگ‌ها نیاز به صحافی و ترمیم دارد و آثار رطوبت روی برگ‌ها مشاهده می‌گردد.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 2/40، صفحه 281 – 282.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: شرح مزجی مشهوری بر کتاب نحوی منظوم الالفیه یا الخلاصه نظم ابوعبدالله جمال‌الدین محمد بن عبدالله طائي جیانی اندلسی مشهور به «ابن مالک» (د. 672ق) است؛ به جهت اهمیت، ظرافت و دقت این شرح، این اثر مورد توجه دانشمندان و دانشجویان علوم اسلامی قرار گرفته و افزون بر تدریس و تدرس، تعلیقات و حواشی چندی بر آن نگاشته‌اند که حاجی خلیفه به برخی از آن‌ها اشاره نموده است. از این اثر نسخه‌های متعددی در این کتابخانه‌ی عامره موجود است که از جمله نسخه‌های جدید آن می‌توان به شماره‌های «11275»، «11615»، «1/11606»، «8514»، «1/11604»، «8309»، «564ط» و «18167» اشاره نمود. این اثر به جهت کتاب درسی بودن آن، در فهارس نسخه‌های متعددی از آن در کتابخانه‌های داخل و خارج از کشور گزارش گردیده است.
صحافي شده در اين جلد: الخلاصه = الالفیه فی النحو = الفیه ابن مالک/ ابوعبدالله جمال‌الدین محمد بن عبدالله طائي جیانی اندلسی مشهور به «ابن مالک»
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): ادبیات عرب – صرف و نحو
محل و شماره بازیابی: 1210866