النافع ليوم ((از: جمال‌الدين ابوعبدالله مقداد بن عبدالله سيوري حلي اسدي مشهور به «فاضل مقداد»)

نبذة عن كتاب النافع ليوم ((از: جمال‌الدين ابوعبدالله مقداد بن عبدالله سيوري حلي اسدي مشهور به «فاضل مقداد»)

شماره بازیابی: 470/1ک
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‏‫10-3770‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: النافع لیوم ( [ نسخه خطی]/ از: جمال‌الدین ابوعبدالله مقداد بن عبدالله سیوری حلی اسدی مشهور به «فاضل مقداد»
کاتب: : کاتب: محمد بن محمدحسین خوانساری بروجردی
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: سال 1314ق.
نام خاص و کميت اثر: 35 (1ب – 35الف) برگ، 16 سطر
قطع:
؛22/5*15سم
؛رقعی.
يادداشتهاي کلي: این اثر به جهت مقبولیت دارای چاپ‌های متعددی است که از آن جمله در سال‌های 1272، 1282، 1294، 1308، 1300، 1314، 1317، 1320، 1370ق در تهران، در سال‌های 1292، 1296، 1301، 1310ق در تبریز، در سال 1319ق در بمبئي، بدون تاریخ در لکهنو به صورت سنگی، سپس در سال 1343ق در نجف، بدون تاریخ در اصفهان، سال 1367ق در قم به صورت سربی به چاپ رسیده است. ناگفته نماند که این اثر با تحقیق عالمانه‌ی دکتر مهدی محقق در سال‌های 1365ش در تهران و سال 1368ش در قم منتشر شده است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1«بسمله، الحمدلله الذی دل علی وجوب جوده افتقار الممکنات و علی قدرته و علمه احکام المصنوعات المتعالی عن مشابهه الجسمیات … اما بعد فان الله تعالی لم یخلق العالم عبثا فیکون من اللاعبین بن لغایه و حکمه …».
2«… لکن المرجو من کرمه تعالی ان ینفع به کما ینفع باصله و ان یجعله خالصا لوجهه انه سمیع مجیب و الله خیر موفق و معین و الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله اجمعین».
تزئینات متن:‏‫عنوان‌ها و نشانی‌ها قرمز (درشت) و مشکی؛ اندازه متن: 15*8سم.‬
نوع کاغذ:فرنگی سفید.
تزئینات جلد:تیماج قهوه‌ای مجدول با عطف تیماج مشکی.
1در انجام نسخه همچنین یک فایده در «فرق بین واحد و احد» به نقل از مجمع البحرین و نیز حدیثی از امام حسین علیه السلام درباره‌ی «روح» و سرانجام مناجاتی از حضرت موسی علیه السلام دیده می‌شود.
مناظره المامون مع الامام علی بن موسی الرضا علیهما السلام = محاوره المامون و الامام الرضا علیه السلام = المناظره المامونیه = سوال المامون عن الرضا و جواباته علیه السلام/ ابوجعفر محمد بن علی بن حسین قمی مشهور به «ابن بابویه» و «شیخ صدوق»
غایه المامول فی شرح زبده الاصول = حاشیه زبده الاصول = شرح زبده الاصول = حاشیه فاضل جواد/ محمدجواد بن سعدالله بن جواد کاظمینی مشهور به «فاضل جواد»
شرح الرساله الشمسیه فی القواعد المنطقیه
ارشاد القلوب الی الصواب المنجی من عمل به من الیم العقاب (ج1)/ ابومحمد حسن بن ابوالحسن بن محمد دیلمی
حاشیه کتاب الطهاره للشیخ الانصاری/ محمدصادق بن ضیاءالدین [بن اسدالله بروجردی]
وضعیت استنساخ نسخه: محل کتابت نامعلوم است؛ رقم کاتب: «قد وقع الفراغ بحول الله و قوته من نسخ هذه النسخ الشریفه بید اقل خلق الله العبد المذنب الفقیر … المدعو [ب] محمد ابن جناب کامل الصفات محمدحسین الخوانساری الاصل البروجردی المسکن سلمه الله تعالی … فی یوم الاحدی من السابع و العشرون الهشر الحرام ذیحجه من شهور الرابع عشر بعده الثلثمائه و بعد الالف…».
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 2این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و در آغازین برگ‌ها، حاشیه نویسی نیز به خط نستعلیق از کاتب، دارد که در انجام آن تعلیقات چنین آمده است (4ب): «حرره الفانی اقل الطلاب … محمد بن محمدحسین خوانساری سنه 1314ق».
مشخصات اثر:
امضا:
شکل و سجع مهر:
متن يادداشت:
روی برگ آغاز، خط و امضای کاتب نسخه «قد شرع فی یوم الاربعاء الرابع عشر … 1314 … محمد بن … محمدحسین الخوانساری …».
مهر بیضی «عبده محمد 1300» آمده است. بر فراز آغازین برگ مهر بیضی «اللهم صل علی محمد و آل محمد» دیده می‌شود که این دو مهر در انجام نیز تکرار شده است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 2/40، صفحه 243 – 245.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: مرحوم علامه ابومنصور حسن بن یوسف حلی (د. 726ق) کتاب مصباح المتهجد مرحوم شیخ الطائفه محمد بن حسن طوسی (د. 460ق) را در 10 باب تلخیص و مرتب نمود و آن را منهاج الصلاح فی مختصر المصباح نام نهاد، سپس به خواهش وزیر خواجه عزالدین قوهدی بابی دیگر در عقائد امامیه بر آن اثر افزود؛ این باب اخیری به جهت اهمیت آن در میان متون کلامی شیعه، به نحو مستقل مورد اهتمام دانشمندان و متکلمان شیعی قرار گرفته و به تدریج به شرح، استنساخ و تدریس باب حادی عشر پرداختند. از جمله شروح نفیس باب الحادی عشر، شرح توضیحی فاضل مقداد است که به درخواست برخی از سادات، در حال سفر و تدریس، یادداشت‌های قدیم خویش بر این باب را به صورت «قال – اقوال» تنظیم و گردآوری نموده است؛ وی در این شرح توضیحی کمتر به رد و ایرادهای کلامی معمول پرداخته است. این شرح دارای یک ترجمه به فارسی نیز از حاجی میرزا علی بن محمدحسین حسینی شهرستانی (د. 1344ق) به نام جامع در ترجمه نافع است که در سال 1325ق در تهران به چاپ رسیده است؛ همچنین تعلیقه‌ای نیز از عطاءالله بن مسیح آملی (د. پس از 936ق) است که نسخه‌ی دستنویس آن (بخط محشی) به شماره‌ی «27/10070» در این کتابخانه موجود است. باید افزود که از النافع یوم الحشر، نسخه‌های متعددی در این کتابخانه نگهداری می‌گردد که از آن جمله می‌توان به نسخه‌های جدید به شماره‌های «15749»، «1/10247»، «1/14920»، «1/10442»، «26/10070»، «15671»، «10310»، «18285»، «18326»، و «18008» اشاره نمود. از این شرح در کتابخانه‌های ایران نسخه‌هایی در دسترس است و علیرضا قره‌بلوط در معجم التاریخ (ج5، صص3781 – 3782) گزارشی از آن‌ها بدست داده است.
صحافي شده در اين جلد: الاعتقادات = العقائد/ شیخ ابوجعفر محمد بن علی بن حسین قمی مشهور به «ابن بابویه» و «شیخ صدوق»
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): کلام
محل و شماره بازیابی: 1210854