الهی نامه = مناجات نامه (از: خواجه عبدالله بن محمد انصاری (481ق.))

شماره بازیابی: ‮‭33‬ک‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭10-17068‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: الهی نامه = مناجات نامه [نسخه خطی]/ از: خواجه عبدالله بن محمد انصاری (481ق.)
کاتب: : حسین شاه قاجار ( نوه فتحعلی شاه) که در سن هفتاد سالگی نگاشته.
تاریخ کتابت: ٬ 1284ق.
قطع: ‮؛ ‭102‬ص٬ 8 سطر٬ ‭8/4‬*‭14/3‬ سم‬.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1بسمله٬ حمدله، ای ز درت بیدلان را بوی درمان آمده/ یاد تو مر عاشقان را راحت جان آمده.
2مستغنی‌ام از هر دو جهان کن ز کرم/ جز یاد تو هر چه هست از دل بربا.
تزئینات جلد:تیماج زرشکی.
‮ماخذ فهرست: جلد ‭40/1‬، صفحه ‭36-37‬‬.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:شکسته نستعلیق زیبا.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1در آغاز یادداشتی به خط کریم‌زاده راجع به نام کاتب به تاریخ 1345 شمسی دیده می‌شود. سپس یادداشت دیگری با این عبارت « خط مرحوم مغفور رضوان جایگاه حسین شاه میرزای معزز السلطنه معاون کشیک خانه اعلیحضرت همایونی در 1320». در پشت نسخه در یادداشتی به خط فرزند کاتب آمده است: « این کتاب خط سرکار بندگان حضرت مستطاب اشرف ارفع والا شاهزاده والا مقام امیرزاده اعظم ابوی مهربان حسین شاه میرزا – روحنا فداه – ولد سرکار بندگان شاهنشاه‌ زاده اعظم مرحوم مغفور جنت و رضوان جایگاه جهانشاه میرزا بن اعلیحضرت قدر قدرت قوی شوکت سکندر حشمت بهرام صولت خورشید منزلت دارا دربان شاهنشاه کل ممالک محروسه ایران خسرو دادگستر پادشاه عادل السلطان بن السلطان … فتحعلی شاه قاجار – خلد الله ملکه – در کمال تعجیل در صورت آنچنانی که مرکب بسیار کم بود مسوده فرمودند. خط سر کار ایشان خدمت حضرت والا عباس میرزا اخوی – مد ظله العالی – بسیار است و بعضی از قطعه‌های ایشان خدمت مرحوم اخوی شاهزاده محمد میرزا بود. بعد از فوت سرکار ایشان به اخوی زاده محمود میرزا که ابوی اسم محمد میرزا حال به ایشان گذاشته است٬ رسید . هر کس اگر خط خوب ایشان را خواسته از سر کار عباس میرزا کتاب گلستان یا انشاء ایشان را مطالعه نمایند یا از محمود میرزا مسمی شده جدید به اسم محمد میرزا قطعه و بعضی از قطعه‌های خوب و خط های خوب را مطالعه نمایند٬ اگر خواهند انشاءالله تعالی٬ محض اطلاع عرض شد. حرره العبد اکبر بن حسین شاه در کمال تعجیل با قلم فرانسه مسوده شد به تاریخ یوم شنبه شهر صفر المظفر سنه 1310 یکهزار و سیصد و ده مطابق سال لوی ئیل ترکی. هر که خندد به خط این بنده٬ خود داند مصرع دیگرش والسلام 1310» .
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ‮نک: فهرستواره دنا ‭136-134/2‬؛ مجلس ‭532/23‬؛ ‭194/15‬؛ ‭60/22‬؛ مجلس (مختصر) ‭798‬ و ‭80‬؛ مرعشی ‭272/18‬ ش ‭7117‬؛ دانشگاه ‭413/1‬ ش ‭129/21‬ف‬.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: مناجات‌هایی است عرفانی آمیخته به نظم٬ با نثری مسجع که با عناوین الهیات٬ مرقع و سجعیات خواجه نیز معروف است. برخی در انتساب این رساله به خواجه تردید نموده‌اند. نسخه‌های فراوانی از آن در ایران موجود است.
عنوانهاي گونه گون ديگر: مناجات نامه
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): عرفان
تاريخ: 20120821
محل و شماره بازیابی: 1210417