اللغة |
عربي |
---|---|
العنوان |
حاشيه الروضه البهيه في شرح اللمعه الدمشقيه (از: سيد حسين …) |
شماره بازیابی: 464ک
شماره مدرک کتابخانه مجلس: 10-3758
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: حاشیه الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه [ نسخه خطی]/ از: سید حسین …
کاتب: : کاتب: گویا بخط مولف (محشی) (سید حسین …)
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت (تحشیه): اواخر سدهی 12 یا اوایل سدهی 13ق.
نام خاص و کميت اثر: 225 برگ، 21 سطر
قطع:
؛21*15سم
؛خشتی.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1«کتاب احیاء الموات قوله بحیث لایعرفون؛ لا یخفی ان هذا اعم من اباده الاصل اذ ربما وجد له اهل و لایعرفون فلعل الغرض ان عدم معرفه الاهل کان فی جواز احیاء الموات و لایعتبر فیه العلم بالعدم، لکن لابد من الجهل بوجود …».
2«… و فیه الدیه و هی و ان کانت مقطوعه فی التهذیب لکنها مستنده فی الفقیه الی الصادق علیه السلام فلیس فیها قطع و فی صحیحه عبدالله بن سنان عن الصادق علیه السلام ما کان فی الجسد منه اثنان و فیه نصف الدیه، الخبر، و المراد ان فی واحد منهما نصفهما لا فی الجمیع، تمت بعون الله الملک العلام».
تزئینات متن:عنوانها و نشانیها مشکی و قرمز و در برخی موارد نانوشته؛ اندازه متن: 5/15*5/9سم.
نوع کاغذ:فرنگی سفید آهار مهره شده.
تزئینات جلد:تیماج قهوهای روشن، مجدول، ضربی، با ترنج، سرترنج و لجک ترنج و کتیبه (طرح تیموری) با زمینهی نقوش و گل و بوته و نگارههای اسلیمی.
2به هر تقدیر این نسخه در حاشیه تصحیح گردیده است و عبارت «قوله» فراوان در کنارهی برگها تکرار شده است که گویا برای توجه دادن خواننده به متن «الروضه البهیه» است.
1در آغاز نوشته شده است: «از جمله کتب مرحمت پناه طوبی مکان میرزا سید حسین است، … کوچک».
وضعیت استنساخ نسخه: محل کتابت نامعلوم است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ تحریری.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 4نسخهی نفیسی است که به نظر میرسد خط مولف (محشی) بوده باشد و قاعدتا بایستی آن نسخهی مبیضه بوده باشد.
مشخصات اثر: شکل و سجع مهر:
متن يادداشت: روی برگ (211الف) مهر بیضی «حسین منی و انا من حسین» آمده است که بایستی مربوط به خود محشی بوده باشد و الله العالم.
يادداشت عمليات: لیکن قلمخوردگیهای اندکی در متن دیده میشود!
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 2/40، صفحه 229 – 230.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: تعلیقاتی نسبتا مفصل بر کتاب الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه شهید زین الدین بن علی بن احمد جزینی عاملی شامی مشهور به «شهید ثانی» (د. 965ق) با عنوان «قوله – اقول» است. این مجلد حاوی تعلیقات محشی بر کتاب احیاء الموات تا پایان کتاب الدیات آن است. در آغاز نسخه نوشته شده «از جمله کتب مرحمت پناه طوبی مکان میرزا سید حسین است»، که صرف نظر از اینکه عبارت مذکور، اعم از تملک و تالیف است! به هر حال میرساند که به نام محشی ما «سید حسین» است و با توجه به عبارات مرحوم آقا بزرگ طهرانی، وی بایستی یکی از این سه بزرگوار بوده باشد: 1. سلطان العلماء امیر علاءالدین حسین بن رفیعالدین محمد مرعشی آملی اصفهانی (د. 1064ق)، 2. سید محمدحسین بن محمد صالح خاتون آبادی (د. 1151ق)، 3. سید حسین بن ابی القاسم موسوی خوانساری (د. 1191ق)؛ لیکن با توجه به بررسیهای بوجود آمده در منابع و فهارس، شوربختانه برای راقم سطور دانسته نشد که آیا محشی یکی از این سه شخص میباشد، یا اینکه «سید حسین» دیگری مراد است، چنان که با توجه به خط محشی بودن نسخه (به احتمال زیاد)، همین نظر اخیری هم تقویت میشود؛ کما اینکه ممکن است «سید حسین» از اصل، صرفا یک یادداشت تملک بوده باشد!
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): فقه شیعه (امامیه)
محل و شماره بازیابی: 1210848
اللغة |
عربي |
---|---|
العنوان |
حاشيه الروضه البهيه في شرح اللمعه الدمشقيه (از: سيد حسين …) |