حاشيه شرح حكمه العين

شماره بازیابی: ‮‭1772/1‬‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‭10-22412
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: حاشیه شرح حکمه العین [نسخه خطی]
تاریخ کتابت: ، گویا در اوائل قرن 12ق.
نام خاص و کميت اثر: 1 – 105ر.
قطع: ؛ رقعی. 12*20 سم. 307 برگ. 19 س.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1و اعلم ان الباء اذا کان فی (بما له) بمعنی مع فح آله الملاحظه اعم من ان یکون هی هذه الصفات الحقیقه المحضه او غیرها من الاضافیه المحضه…انما سمیت الصفات السلبیه صفات الجلال لان کون هذه الصفات مسلوبه عنه تعالی یستلزم عظمته تعالی… [قال المصنف] سبحانک. لما کان معنی سبحانک تنزیه الذات عما لایلیق بها یدل صریحا علی صفات الجلال کان الله علما للذات الواجب المستجمع لصفات الکمال یدل صریحا علی صفات الکمال و ضمنا یدل علی صفات الجلال، لانه لما دل علی انه تعالی متصف بصفات الکمال…و لما کان وجوب الوجود مستتبعا به صفات الکمال، علی ما ذهب الیه المحقق الطوسی… .
2…س (نشان قال السید) و ح لا یتسق النظام، فان قیل یمکن اجراء برهان التطبیق فیه بان یوضع اعداد حرکات نصف الجسم بازاء اعداد حرکات الکل، قلنا اجراءه مشروط عندهم باجتماع الاجزاء و ههنا لیس، کذلک، لکنه عند المتکلمین…یجب ان یکون بازاء خطوط احدهما خطوط الاخر دوش بدوش روند…فانه یجوزان یحکم بزیاده امتداد فی الخیال علی الآخر کما، قاله العلامهو تمت التعلیقات.
کاتب در پایان این فقرات نوشته: «تمت الحاشیه الشریفیه علی شرح حکمه العین». چنان که ملاحظه می‌گردد کاتب این نسخه از حاشیه شرح حکمه العین را به اشتباه تالیف میر سید شریف دانسته و همین اشتباه کاتب موجب اشتباه یکی از مطالعه کنندگان کتاب شده که فهرست رساله‌های این دفتر را بر پشت نخستین برگ نسخه نوشته است.
نوع کاغذ:اصفهانی.
تزئینات جلد:تیماجی لیمویی رنگ.
نک: ذریعه و کشف الظنون.
از آغاز (خطبه متن حکمه العین) تا پایان مقاله سوم (امور عامه).
در آغاز حاشیه سید، حاشیه باغنوی، و متن حکمه العین به ترتیب چنین گوید: «قال السید، قال الشارح، قال المصنف» و در آغاز شرح میرک در نسخه حاضر) عنوانی یاد نشده.
برخی از فقرات حاشیه سید که در این حاشیه نقل شده، در نسخه چاپی نیست و مولف این حاشیه خود در یک جا (ص 130 نسخه ما) درباره یکی از فقرات مذکور که در مبحث وحدت و کثرت است و چنین آغاز می‌شود: «المدعی ان الشرطیتین غیر واجبی الصدق و الدلیل»، گوید: «این فقره در بیشتر نسخه‌ها نیست و مسموع افتاده که از محقق شریف نیست. استاد من نیز گفته است که این سخن لایق سید نیست».
مولف در بسیاری از صفحات از «استاد محقق» و یا «استاد دام ظله» یاد کند و گاه بدون ذکر استاد از افادات او بدین‌گونه «افاد دام ظله» نقل کرده و نیز از دوانی، صدرالمحققین (گویا صدر دشتکی) و علامه (گویا علامه حلی در شرح حکمه العین) یاد می‌کند.
نسخه حاضر از آغاز خطبه حکمه العین و بدون هیچ دیباچه و خطبه‌ای شروع می‌گردد و به نظر می‌رسد آغازی داشته که در این نسخه نیست.
حاشیه حاشیه شرح مطالع/ جلال‌الدین محمد بن اسعد صدیقی دوانی ، 114 پ -140 ر.
حاشیه شرح تجرید/ جلال‌الدین محمد بن اسعد صدیقی دوانی ، 142 پ – 307 ر.
وضعیت استنساخ نسخه: پس از سطر فوق که پایان حاشیه شرح حکمه العین است، کاتب چند فقره حاشیه از «اثبات الواجب» (گویا اثبات الواجب دوانی) روی 3 صفحه نقل کرده و در آغاز آن نوشته: «متعلقات (ظ: تعلیقات) علی بعض مواضع اثبات الواجب. (قوله) و ان لم یکن موجوده یلزم المطلوب، فلها عله و فی استحاله ان یکون نفسه. الی آخره. فی بحث اذلا یلزم من عدم فرد من السلسله الغیر المتناهیه عدما لسلسله و انما یلزم ان لو عدم من الطرف الغیر المتناهیه و هو ممنوع…».
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به عنوانهاي مرتبط: ‏
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه 2332- 2334.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: حاشیه‌ای است بر شرح میرک بخارایی بر حکمه العین و بر حواشی سید شریف و میرزا جان باغنوی و متن حکمه العین.
صحافي شده در اين جلد: نور الهدایه/ جلال‌الدین محمد بن اسعد صدیقی دوانی ( -908ق) ، 105 پ – 114 ر.
تاريخ: 20121009
محل و شماره بازیابی: 124008