دیوان ثنائی(از: خواجه حسین پسر غیاث‌ محمد مشهدی متخلص به ثنایی (- 996ق.))

نبذة عن كتاب دیوان ثنائی(از: خواجه حسین پسر غیاث‌ محمد مشهدی متخلص به ثنایی (- 996ق.))

شماره بازیابی: 2390
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭10-17384‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: دیوان ثنائی/ از: خواجه حسین پسر غیاث‌ محمد مشهدی متخلص به ثنایی ( – 996ق.)
کاتب: : میر علی
تاریخ کتابت: ٬ 1006ق.
قطع: ‮؛ ‭17‬*‭26/5‬سم. ‭301‬ص. ‭11‬س. اندازه نوشته ‭10‬*‭20‬سم. ‬
يادداشتهاي کلي: کاتب این نسخه را برای محمد سعیدخان نوشته است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1در روش حسن و ناز هست بسی خوش نما/ غمزه بطرز ستم عشوه برنگ جفا .
2فهم از هر مصرع ما زین کلام بی‌بدل/ میشود سال جلوس پادشاه دین پناه.
تزئینات نسخه:جدول زر و الوان.
نوع کاغذ:ترمه سمرقندی زرفشان غبار.
تزئینات جلد:میشن سیاه.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق جلی خوش.
يادداشت عمليات: کاغذ این نسخه رطوبت دیده وصالی است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد چهارم٬ صفحه 3268.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: مشتمل بر دیباچه‌ای به نثر از ثنایی درباره نام و نسب و وطن او است که در آن خود را ندیم ابراهیم میرزای صفوی حکمران خراسان معرفی کرده است و دیوان او شامل پنج هزار بیت از قصیده٬ غزل ٬ قطعه رباعی و ساقی‌نامه است.آغاز دیباچه: حمدی که متکلمان سخن گذار فصاحت شعار و نادره گویان … ( نک: سپهسالار 2/ 575؛ ذریعه ج9، ب1، ص185؛ خوشگو ث؛ میخانه 162-174؛ آتشکده ص90.) این نسخه دیباچه نثر را ندارد و شامل قصاید به ترتیب الفباء غزلیات قطعات و رباعیات و ساقی‌نامه است. در خاتمه نیز قصیده‌ای در مدح سلطان محمد دارد که سال جلوس او را تعیین می‌کند و روی هم 3300 بیت است.
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): شعر فارسی – قرن10 ق
تاريخ: 20121225
محل و شماره بازیابی: 122372