دیوان حافظ (سراینده: خواجه شمس‌الدین محمدبن بهاءالدین شیرازی، متخلص به حافظ و معروف به لسان الغیب.)

شماره بازیابی: 360
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭10-18421‬‌‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: دیوان حافظ [نسخه خطی]/ سراینده: خواجه شمس‌الدین محمدبن بهاءالدین شیرازی، متخلص به حافظ و معروف به لسان الغیب.
قطع: ‮وزیری. 9*‭15‬سم. ‭159‬گ. ‭14‬س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:الا یا ایها الساقی / ادر کاسا و ناولها…
يادداشتهاي مربوط به عنوان و پديدآور: سراینده متخلص به حافظ و معروف به لسان الغیب است. در تاریخ وفات وی اختلاف بسیار است. صاحبان تذکره‌های بی‌آنکه سخنانشان به سند و دلیل متکی باشد هر یک در حق حافظ بیانی کرده، وفات او را در 791، 792، 794، 795ق. نوشته‌اند.
دیوان حافظ در طی این مدت دست‌خوش اصلاح و اشتباه اهل ذوق بوده و اشعار و مفرداتی بر آن الحاق شده. کثرت توجه عموم به دیوان حافظ، تعدد نسخ خطی و چاپی دیوان، تنوع تصحیحات و تصرفات به اندازه‌ای است که یافتن نسخه کامل مصون از شائبه تحریف و تغییر دشوار است. (نک: کتب و مآخذ موجوده و دیوان حافظ چاپی که به اهتمام و تصحیح ادیب فاضل آقای سید عبدالرحیم خلخالی در تهران چاپ شده (1306ش.))
تزئینات نسخه:دارای سرلوح. مجدول.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 4نسخه قدیمی است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه 1155.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: متضمن غزلیات و مقطعات و رباعیات.
تاريخ: 20130410
محل و شماره بازیابی: 13970