دیوان سیف اسفرنگ (از: سیف اسفرنگ.)

نبذة عن كتاب دیوان سیف اسفرنگ (از: سیف اسفرنگ.)

شماره بازیابی: 1001
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭10-19406‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: دیوان سیف اسفرنگ [نسخه خطی]/ از: سیف اسفرنگ.
تاریخ کتابت: 1026ق.
قطع: خشتی باریک. 13/5*23/5سم. 282گ. 19بیت.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:ای زاده در سخنت عقد ثریا/ طومار نویس قلمت صاحب جوزا
يادداشتهاي مربوط به عنوان و پديدآور: مولف از شعرای قصیده‌سرای مشهور ق 7ق. است که ملقب به سیف‌الدین و معروف به اعرج است.
سیف‌الدین بنابر تصریح خود وی در نظم و نثر توانا بوده است. وی نسبت به اهل بیت حضرت پیغمبر (ص) علاقه‌مند و معتقد بوده و تشیع وی از این ابیات آشکار است:
(ص 232 نه)
در نمط سحر هست معجزه شعر من/ مومن من بوتراب منکر او بوالحکم
(ص 273 نه)
از کمالات سعادت این شرف دارم که هست/ انقیاد شرع حیدر مذهب مختار من
(ص 362 نه)
زانکه در باب امامت ز پیغمبر بیقین/ هست بر جمله اولاد علی نص جلی
(ص 395 نه)
مهدی توئی که صدر امامت بدور تست/ چون مسند امامت کبری به بوتراب
تزئینات نسخه:دارای یک سرلوح است که بر آن با سفیداب نوشته شده: «دیوان سیف اسفرنگ»، حواشی دو صفحه نخستین و میان سطرهای آن تذهیب و نقاشی و طلااندازی شده.
نوع کاغذ:دولت‌آبادی.
تزئینات جلد:تیماجی ضربی.
شرح حال سیف اسفرنگ و پادشاه معاصر او در تذکره الشعراء، ص 126-128؛ هفت اقلیم، ص 1205-1209؛ س، آتشکده آذر، ص 232-233؛ مجمع الفصحاء، 1/ 252-254؛ تاریخ مفصل ایران، تاریخ مغول، ص 534؛ حبیب السیر، ص 177 جز 4 ج 3؛ تاریخ گزیده، ص 494-498 و سپهسالار، ص 2/ 612-613 نگارش یافته است.
طرز نسخه و سرلوح آن و وجود مهر می‌رساند که برای این دانش پژوه که از نام و آثار دیگر آشکار است هندی است، نسخه نگارش یافته و در کتابخانه وی بوده و در ح 10500 بیت را شامل می‌باشد.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
مشخصات اثر: شکل و سجع مهر:
متن يادداشت: پشت صفحه نخستین مهری بدین سجع می‌باشد: خانه‌زاد فدوی شاه عالم‌گیر غازی فضائل خان 126 (کذا).
يادداشت عمليات: ابیات ص 3 به واسطه وصالی برگ دوم نسخه آشکار نیست، برخی از برگ‌ها وصالی گردیده و پاره‌ای هم نیازمند می‌باشد و همه جدول‌کشی گردیده.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه 1526-1527.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: دولتشاه شماره ابیات دیوان این شاعر را دوازده هزار نوشته و هدایت ده هزار گفته و نسخه شماره 282 کتابخانه مدرسه عالی سپهسالار شامل 11000 بیت می‌باشد و ابیات زیادی که در نسخه دیگر آن کتابخانه و نسخه این کتابخانه است در این نسخه نیست بنابراین همان 11000 صحیح خواهد بود.
تاريخ: 20120926
محل و شماره بازیابی: 113680