دیوان طبیب اصفهانی

نبذة عن كتاب دیوان طبیب اصفهانی

شماره بازیابی: 1020
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭10-19427‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: دیوان طبیب اصفهانی [نسخه خطی]
قطع: ربعی. 11/5*18/5سم. 91گ. 12بیت.
يادداشتهاي کلي: نویسنده از خود و سال نگارش نام نبرده، با جوهر قرمز در پایان نسخه 1235ق. نوشته شده و ظاهرا سال نگارش نسخه است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:حاشا که کشم بهر طرب ساغر جم را/ از غم چه شکایت من خو کرده بغم را
يادداشتهاي مربوط به عنوان و پديدآور: طبیب تخلص دو نفر اصفهانی است، یکی از آن دو میرزا عبدالباقی موسوی پسر میرزا محمدرحیم حکیم‌باشی شاه سلطان حسین است که در 1168ق. بدرود زندگانی گفت. دیوانش (جای سخن است) شامل قصائد در مدح پیغمبر اکرم (ص) و حضرت امیرالمومنین علی (ع) و غزلیات و قطعات و رباعیات و مثنوی محمود و ایاز و به گفته راوی گروسی و هدایت در حدود سه‌هزار بیت می‌باشد. شاعر دیگر میرزا زین‌العابدین است که نیز از سادات محترم اصفهان بوده و نیز طبیب تخلص داشته و هر دو در انجمن خاقان و مجمع الفصحا معرفی گردیده‌اند و جز این دو نفر شاعر طبیب تخلص، آقا عبدالله پسر حاج علی‌اصغر جراح شیرازی که معاصر هدایت بوده و چند سال پیش از تالیف مجمع الفصحا درگذشته طبیب تخلص است. شرح حال طبیب صاحب این دیوان در آتشکده آذر، ص 412-413، انجمن خاقان چهارم و مجمع الفصحا، 2/ 340 نگارش یافته است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
نوع کاغذ:فرنگی.
تزئینات جلد:تیماجی.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه 1539-1540.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: مشتمل بر قصائد و مقطعات (ص 1-75) بخشی از مثنوی محمود و ایاز (ص 56-65)، غزلیات (ص 67-174) و رباعیات (ص 174-181) است و در ح 2000 بیت می‌باشد.
محل و شماره بازیابی: 116230