رساله الرضاء و التسلیم

نبذة عن كتاب رساله الرضاء و التسلیم

شماره بازیابی: 3995/2
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭10-36564‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: رساله الرضاء و التسلیم [نسخه خطی]
تاریخ کتابت: حدود قرن 10ق.
نام خاص و کميت اثر: ص 19 – 32.
قطع: ‮خشتی. ‭50‬*‭21‬سم. ‭175‬ص. ‭15‬س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:الرساله الموسومه بالرضا و التسلیم الی کافه الموحدین و الی جمیع من شک فی مولانا… و فی ولیه قائم الزمان من عبد مولانا… لما رای من امور المستجبین بخلاف ما شرطه علیهم من الوصایا بالرضا و التسلیم… فکتب الیهم کتابا… و هذه نسخته حرفا حرفا… توکلت علی مولانا جل ذکره و به استعین… معل عله العلل صفات العله بسم‌الله الرحمن الرحیم، الحمدلله جد الصمد الازل معل عله العلل… لم یلد من العقل الاول… و لم یکن کفوا فی العوالم و المحل بذاته المنفرد عن مبدعاته… .
انجام:… رفعت نسختها الی الحضره اللاهوتیه فی شهر ربیع الاخر الثانی من سنه عبد مولانا و مملوکه حمزه بن علی بن احمد هادی المستجیبین… و الحمد لمولانا وحده فی السراء و الضراء و الرخاء و هو حسبی و علیه توکلت.
تزئینات متن:عناوین کتاب‌ها با قلم قرمز و در لوحه‌ای است دارای نقاشی بسیار ساده.
تزئینات نسخه:صفحات دارای جدول با یک دو قلم قرمز و سیاه.
بین سطور نیم صفحه آخر (اشعار) را با دائره‌های کوچک و زرد رنگ که در آنها با قلم سیاه ستاره ترسیم شده تزیین کرده‌اند.
نوع کاغذ:ضخیم فرنگی.
تزئینات جلد:تیماجی مشکی سجاف عطف و حواشی قرمز.
در کنار پاره‌ای از صفحات و پائین سطور آنها توضیحاتی کوتاه به قلم قرمز کاتب نوشته است.
حاشیه برگ اول وصالی شده.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1حرف (ص) در کلمه «صدق» و تمام مشتقات در سراسر نسخه‌ها با (س) نوشته شده.
يادداشت عمليات: در برخی از برگ‌ها لکه‌های رطوبت و گاه لکه‌های چرکین دیده می‌شود.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد ششم، صفحه 5080.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: این رساله نیز به شهادت قرائن از حمزه بن علی است (نام مولف در صدر و ذیل رساله آمده اما اهلورث به او نسبت نداده) و برای رفع شک پیروان الحاکم و نهی آنان از پیروی و متابعت نشتکین درزی و بر دعی تالیف شده. مولف در یک جا می‌گوید: «و هذه المحنه التی اصابتکم قد کنت او عدتکم بها… و اول ما حذرتکم من نشتکین الدرزی و البردعی و اصحابها و ما کانوا فیه من الافعال الردیه» و نیز می‌گوید: «و اعلم بان الدرزی و البردعی نطقا بغیر معرفه و لاعلم و عملا لغیر وجه مولانا جل ذکره… و قد رفعت اسمه الی الحضره الله هوتیه فی جمله اسماء کثیره و قد سالنی مرارا بکثره ان ادفع الیه شیئا من کتب التوحید مما الفته فلم افعل ذلک لما تفرست فیه من العاقبه الردیه» از اواخر رساله روشن می‌گردد که نشتکین به امامت مولف (حمزه بن علی) ایمان نمی‌آورده و نیز از او چیزهایی می‌خواسته یا سوالاتی داشته و از این روی رانده شده: «فکنت قد کتبت رساله الی نشتکین الدرزی و عرفته بان لکل ظاهر باطنا… و الذی تطلبه انت من الکشف لیس لک علیه قدره و لا بفعله طاقه لان له روحا و جسما و ما بیدک منها شیئا فان کنت تدعی الایمان فاقرلی بالامامه کما اقررت فی الاول».
صحافي شده با: مجموعه رسائل دروز1094947
تاريخ: 20141110
محل و شماره بازیابی: 114999