شرح الفصوص (شارح: نورالدين عبدالرحمن بن احمد جامي)

نبذة عن كتاب شرح الفصوص (شارح: نورالدين عبدالرحمن بن احمد جامي)

شماره بازیابی: 1163ط
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‏‫10-4669‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: شرح الفصوص [ نسخه خطی]/ شارح: نورالدین عبدالرحمن بن احمد جامی
کاتب: : کاتب: علی فیضی
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: 917ق.
قطع: ؛‏‫وزیری کوچک. 262گ. 19س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1آغاز موجود: الموالید بالعناصر او الحتق بعض الفروع ببعض آخر لوجوعهما الی الاصل الجامع لهما… .
2… الا لمن خلص من التقید بالاعتقادات الجزئيه الفکریه او التقلیدیه… و هو یهدی السبیل الیه و ینصب الدلیل علیه. قال المصنف لقد وقع الفراغ عن فک ختام هذه الفصوص و کشف ایهام هذه النصوص العبد المتذلل بالشخوص… و صلی الله علی محمد و آله و اصحابه المتادبین بادابه.
3تمت کتابته غره ذی الحجه سنه سبع عشر و تسعمائه علی ید العبد علی الفیضی عفی عنه.
تزئینات جلد:تیماج قرمز با جدول.
نوع کاغذ:دولت آبادی.
2نسخه مقابله شده و مصحح است و مستدرکات در هامش برخی صفحات آمده.
ماخذ فهرست: جلد 2/24، صفحه 160 – 161.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:تعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1بر عبارات متن که فصوص باشد خط شنگرف کشیده‌اند؛ این نسخه جزء کتب شیخ بهاءالدین عاملی بوده؛ در صدر صفحه 523 چهار بیت عربی است با این آغاز: سبا العقول بصاد جل فاطره و صاد قلب المعنی و هو فاطره. بر پشت برگ آغاز نسخه یادداشتی که ظاهرا از شیخ بهائي است مورخ 24 ذی قعده (بدون ذکر سال) در دامغان بدین عبارت: «حررت هذه الاحرف فی دامغان فی 24 شهر ذی قعده الحرام ایام هجوم الغموم و الالام و تراکم المحسن و الاحزان و ترادف الاوجاع و الاسقام و الانفراد عن الاخوان و الخلان، و الاقامه فی بلده خراب لا یوجد فیها شیء مما یحتاج الیه المریض و اصحابنا و ملازمینا باجمعهم مرضی و لیس یوجد من یخدمهم و انا من وجع… و عدم القدره علی النهوض ملقی علی… سعی (کذا) الا یسر فی اکثر الاوقات و سیما فی اللیل و عدم النوم الا نادرا من اشتداد الوجع لیلا الایسر صار یولمنی من عدم قدرتی علی النوم علی غیره و حصول الحمی فی بعض الاوقات… القاروره و الطشت و عدم التمکن من الاستنجاء و اما صلوتی فدائما بالتیمم و الایماء بالراس لانی لا استطیع سوی ذلک و امتد… هذه الاحوال حتی ادرکت سئامه الملازمین منی و ملال صاحب المنزل بی (لی) لان ظنه کان ان الامر لا یمتد الی عشره ایام و الان بلغ اربعین و اهله فی موضوع ضیق لان مشغوله بنا و بملازمینا و معهذا کله الخاطر وزع من انه ربما یحمل النواب علی ان الفقیر جعل هذا الامر وسیله… الامتناع عن الاردو و الا فلیس لی الم یمنعنی من المصیر الی الاردو الی غیر ذلک. من الالام النفسیه و التکلان علی الرحمه الازلیه». و نیز ابیات زیر به خط ثلث از همان شیخ بهایی. ای نواهای تو نار موصده زدکا (کذا) بجانم صد هزار آتشکده، مرحبا ای عندلیب خوش نوا فارغم کردی ز فیه ما سوا، چند باشی ز معاصی می‌کش توبه هم بی‌مزه‌ای نیست بچش، و بیتی که نتوانستمش خواند.
مشخصات اثر:
امضا:
شکل و سجع مهر:
متن يادداشت:
تعلیقاتی از خود جامی بر این کتاب در هامش برخی صفحات با امضای منه آمده؛ امضای شیخ بهائي «محمد بن حسین بن عبدالصمد» و نیز «العبد بهاءالدین العاملی».
مهر دایره‌ای شکل بزرگی در ص 523 نسخه دیده می‌شود که آنچه از آن خوانده شد چنین است: «بهاءالدین محمد، علی طلبه الامامیه بتولیه ابن اخیه و سمی… حسین عبدالصمد ثم الاتقی… بینهم و لو کان ابعد».
يادداشت عمليات: نسخه از آغاز افتادگی دارد؛ ص 37 – 44 نونویس و از قرن 13ق و به خط نستعلیق تحریری است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: نک: کشف الظنون، 2/ 1262.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: شرحی است مزجی و عربی بر فصوص الحکم ابن عربی.
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): عرفان