شرح بیتی از حافظ (از: دوانی، محمد بن اسعد)

نبذة عن كتاب شرح بیتی از حافظ (از: دوانی، محمد بن اسعد)

شماره بازیابی: ‮‭1280/2‬‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‭10-24584
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: شرح بیتی از حافظ [نسخه خطی]/ از: دوانی، محمد بن اسعد
کاتب: : محمد بن حسین یزدی نصرآبادی.
تاریخ کتابت: ، 1080 و 1081ق.
نام خاص و کميت اثر: ص 52-95.
قطع: ؛ رقعی.10*13 سم.207 گ.سطور گوناگون.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1سپاس حضرت واجب الوجودی را که دریای فیض ذاخرش منزه از اول و آخر است مطلقی که هرگز مقید نگردد بکیف و کم آیینه چون نمود مرا آنچنانکه هست…
2…آئین نه آن بود که من آئینه بشکنم، بعون الله تعالی و توفیقه قد تم هذه الرساله…اقل خلق الله…محمد بن حسین النصرآبادی فی قریه نصرآباد…من شهو سنه احدی و ثمانین بعد الالف من هجره من لانبی بعده.
تزئینات متن:دارای عناوین شنگرف می‌باشد.
نوع کاغذ:اصفهانی.
تزئینات جلد:تیماج قهوه‌ای.
نک: منزوی، 2/1218.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ و نستعلیق.
صحافی و دسترس پذیر بودن اثر: ‏
يادداشتهاي مربوط به عنوانهاي مرتبط: ‏
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1بر برگ پس از پایان منقولاتی است از حضرت علی علیه السلام، شیخ عبدالله نجفی و مولانا محمود الباجینی.
يادداشت عمليات: بر پشت برگ آغاز اشعاری نوشته شده و حاشیه این برگ و گوشه چند برگ اول و آخر وصالی شده است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه 1922-1923.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: این رساله شرح این بیت حافظ است: دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند/گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند.دوانی این بیت را به سه شیوه موحده، صوفیه و قاعده حکما، مشائیه و اشراقیه شرح کرده و در پایان نیز متذکر شده که چون عده‌ای شرح این بیت را از او مختصر می‌خواستند به طریق ایجاز نیز شرحی آورده است.طریقه موحده مشتمل بر شش شهد است: شهد اول در بیان معنی دوش، شهد دوم در بیان آنکه این بیت مولانا حافظ از زبان که می‌گوید، شهد سوم در بیان ملایک؛ شهد چهارم در بیان میخانه؛ شهد پنجم در بیان گل آدم و سرشتن آن؛ شهد ششم در بیان تمام سرشتن گل آدم.
صحافي شده با: رساله الحجیه/ نصرآبادی، محمد بن حسن یزدی1040084
تاريخ: 20121022
محل و شماره بازیابی:
114204
114204