شرف‌نامه منيري يا فرهنگ ابراهيمي يا فرهنگ فاروقي (از: شيخ ابراهيم فاروقي منيري بهاري)

شماره بازیابی: 505 س
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‏‫10-11542
زبان اثر:
فارسی
ترکی
عربي
عنوان و نام پديدآور: شرف‌نامه منیری یا فرهنگ ابراهیمی یا فرهنگ فاروقی [نسخه خطی]/ از: شیخ ابراهیم فاروقی منیری بهاری
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: قرن 12ق.
قطع: ؛ ‏‫قطع: 10*20سم. 433گ. 23س. اندازه جلد: 19*28سم.
يادداشتهاي کلي: گویا در 862-879 ساخته است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1باب الالف فصل الالف فی الفاروقی آرا بالفتح آراییدن و آراینده به معنی ثانی استعمال مرکب آید چون سخن‌آرا و عروس‌آرا و سخن آراینده و عروس آراینده…
2انجام افتاده: … همخانه عیسی و همسایه عیسی یعنی مرد رشید هم گذر و هم وصفی… خالی (پس از فصل فی الواو: هاز و فرومانده و حیران… فصل فی الهاء: هاله خرمن ماه و هامه تارک سر…
فاروقی خود از صوفیان است و مرید مخدوم جهانیان و در لکنهو به خاک سپرده شده است.
تزئینات متن:عنوان شنگرف.
تزئینات جلد:تیماج مشکی مقوایی.
نوع کاغذ:سفید.
1با حساب‌های مورخ 1203 و 1207ق. در صفحه عنوان.
نک: فرهنگ سخنوران، 427؛ ریبعه، 9/ 16و 801؛ فرهنگ‌نویسی فارسی در هند، ص 62؛ سپهسالار، 2/ 189و 5/ 251؛ دانشگاه، 2906؛ ملک، ش 359 مورخ 1046؛ آصفیه، 2/ 387 ش493؛ فهرست بایوسکی، ش 4-8؛ فهرست لنینگراد، ص352 ش912و 311و C310؛ ریو، ص 492و 996؛ مونیخ، (اومر) 103؛ مدراس، 147و 148؛ بلوشه، 2/ 196؛ ش 974-978؛ دیوان هند، 2457و 3052؛ بادلیان، 1718و 1719؛ بانکی‌پور، 9/ 17 ش791و 792؛ ایوانف، 1/ 673 ش1414؛ پرچ، ص 195 ش19و ص 226 ش171 (در این دو جا تنها از آن یاد شده است).
نک؛ منزوی، 1942و 1997.
میرزا ابراهیم اصفهانی فرهنگ خویش را از روی آن ساخته است (نک: سپهسالار، 2/ 230).
چلبی از «دیباج الاسماء للشیخ الامام موسی الفاروغی» یاد کرده است که جز این کتاب خواهد بود، به گفته آقای ایرج افشار فرهنگی به نام «دیباج الاسماء» نزد آقای سهیلی خوانساری است.
در این نسخه در بیشتر جاها از فاروقی یاد شده و در برخی جاها از فرهنگ شیخ محمد لاله (موید الفضلاء تالی ف925 و گرفته از شرف‌نامه) (فرهنگ‌نویسی 66) و از صراح (ساخته 681) گرفته شده ولی نام فاروقی پس از عنوان در بیشتر فصل‌ها دیده می‌شود، پس باید این نسخه تحریری از شرف‌نامه باشد نه خود آن.
فرهنگ فاروقی
يادداشتهاي مربوط به عنوان و پديدآور: مولف مرید شیخ شرف‌الدین احمدبن یحیی منیری (662-782ق.) مولف معدن المعانی (بادلیان، 1263؛ دانشگاه، 2970) و مکاتیب (دانشگاه، 2617؛ مجلس، ش 13750 و 66ط؛ بورکوی، ص 114 ش163) که به نام او در روزگار ابن المظفر رکن‌الدین باربک شاه بن ناصرالدین محمود شاه فرمان‌روای بنگاله (864-879ق.).
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1در آغاز آمده «اول کتاب مطول در معانی و بیان به خط شکسته محشی جلد زرد با ترنج و جدول طلا بابت ملا بابا به تاریخ 7 ماه ربیع‌الاول سنه 1034ق. و «کتاب مطول هفتاد و پنجه عمودی» با پراکنده‌های عربی و فارسی به نثر و نظم در آغاز در 7 ص و در پایان در 4 ص به خط قرن 9ق. با چند تاریخ تولد از 1086-1088.
مشخصات اثر:
یادداشتهای تملک:
شکل و سجع مهر:
شکل و سجع مهر:
متن يادداشت:
با تملک آقا سیدحسین بن سیده لطف‌الله موسوی جهرمی و ابوالعلاء بن مولانا درویش محمد و محمدمومن بن محمد سعید تبریزی با مهر او.
با مهرهای «محمدرضا بن محمدحسین موسوی» و «محمدصالح بن محمد الحسینی».
با مهر «اسحق حسینی».
يادداشت عمليات: جلد فرسوده است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: شماره 2/ ج 1، صفحه 253-254.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: کتاب نزدیک به 16800 بیت است و پس از تخطبه منظوم در توحید و نعت و سپاس منیری مقدمه‌ای است در آن به نثر درباره معانی حورف مفرد و مرکب فارسی و ترکی با شواهد. پس از آن معانی لغات عربی و فارسی به فارسی و لغات ترکی به فارسی به ترتیب تهجی حرف‌های آغاز کلمات که باب است هر یک چند فصل به ترتیب تهجی حرف‌های آخر کلمات، پیش از هر باب قصیده‌ای است مربوط به آن، ماخذ آن در فهرست‌ها یاد شده است.
عنوانهاي گونه گون ديگر: فرهنگ ابراهیمی
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): فرهنگ
تاريخ: 20150804
محل و شماره بازیابی: 1114290