شفاء (ترجمه و شرح…)

نبذة عن كتاب شفاء (ترجمه و شرح…)

شماره بازیابی: ‮‭1840/2‬‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‭10-23092‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: شفاء (ترجمه و شرح…) [نسخه خطی]
کاتب: عبدالکریم پسر هادی قزوینی.
تاریخ کتابت: ، 1318 ق. کاتب تاریخ کتابت و نام خود را در زیر نسخه شرح اثبات الواجب رقم کرده.
قطع: ؛ وزیری کوچک. 5/15*5/22 سم. 583 ص. (با احتساب صفحات سفید و اضافی میان نسخه ها)، صفحات هر یک از رساله های موجود در دفتر، جداگانه شماره گذاری شده. بدین کونه: (رساله اول 175-1، رساله دوم208-1، رساله سوم 157-1، رساله چهارم 31-1) 20 س.
يادداشتهاي کلي: نسخه ای از شرح و ترجمه الهیات شفاء.
این نسخه دیباچه و خطبه اول کتاب را دارد اما از فصل چهارم مقاله اول «فی جمله ما یتکلم (ما ینظر) فیه هذا العلم» شروع شده (پس از دیباچه)، و تا پایان فصل 8 از همین مقاله و سپس تمام مقاله هشتم را ( که در نسخه ش 1912 ما و نسخه دانشگاه نیست) دارد. در آغاز این مقاله فهرست فصول و ترجمه آنها آمده.
1آغاز مقاله هشتم ( پس از فهرست فصل ها به عربی و فارسی): فصل اول در بیان شناخت مبدأ اول مرکل وجود است و در بیان شناخت صفاتش و چون به تحقیق که رسیده ایمتا این جای و این مقدار از کتاب خود پس سزاوار آن است که ختم کنیم ما او را به بیان معرفه مبدأ اول مرکل وجود و آنکه آیا او موجود است و آیا او واحد است… .
2… و اعلم ان لذه کل قوه حصول کمالها فلا یحس المحسوسات الملائمه… و الواجب الوجود معقول عقل اولم یعقل و معشوق عشق اولم یعشق و بدان بدرستی که لذه هر قوتی کمالش است در نزد خودش. پس واجب الوجود معقول است تعشق کرده شود یا تعشق کرده نشود یعنی واجب الوجود در حد ذات خود معقول و معشوق ذات خود است خواه او را معقول و معشوق چیزی گردد و خواه نگردد والسلام خیر ختام.
نوع کاغذ:شکری رنگ.
تزئینات جلد:تیماج قرمز برگردان دار ( بدون مقوا).
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1آغاز (پس از خطبه): الفصل الرابع فی جمله ما یتکلم فیه… .
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:شکسته نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1این دفتر در کتابخانه تنکابنی بوده و بر پشت نخستین برگ آن فهرست نسخه های مذکور نوشته شده.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: فهرست ماخذ: مجلد سوم، صفحه 2516
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: مرحوم تنکابنی در آغاز شرح اثبات الواجب بالای صفحه چنین نویسد: «المولی حسین الاردبیلی شارح رساله اثبات الواجب للمحقق الدوانی کان تلمیذا و کان وفاته سنه 950 علی ما ذکر فی کشف الظنون» (در نقل تاریخ در گذشت اردبیلی وی اشتباه کرده). زیرا یادداشت تنکابنی یادداشتی از اسدالله منجم دیده می شود. به نوشته کاتب دفتر، این نسخه با یک واسطه از نسخه اصل رونویس شده.
صحافي شده با: شرح نجات/ فخرالدین محمد اسفرایینی نیشابوری.( ص1-176)1036703
تاريخ: 20120924
محل و شماره بازیابی:
126025
126025