قصيده لاميه(محيي‌الدين عبدالقادر گيلاني صوفي است ملقب به بازاشهب)

شماره بازیابی: 3707/5
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭10-34891‬‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: قصیده لامیه/ محیی‌الدین عبدالقادر گیلانی صوفی است ملقب به بازاشهب
کاتب: محمود و جارالله بن هادی.
تاریخ کتابت: 1243-1254ق.
نام خاص و کميت اثر: ص 224 – 228.
قطع: ‮رقعی. ‭11‬*‭16‬سم. ‭258‬ص. 6س.‬
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1سقانی الحب کاسات الوصال/ فقلت لخمرتی نحوی تعال// سعت و مشت لنحوی فی کؤس/ فهمت بسکرتی بین الموالی
ترجمه بیت دوم این دو بیت است:
پس شدم زان باده مست و بیخبر/ مستی من کرد یاران را خبر// از درون خم شراب با صفا/ جلوه‌گر شد در میان کاسها
2و عبدالقادر المشهور اسمی/ و جدی صاحب العین الکمال
تزئینات متن:عنوان به شنگرف.
نوع کاغذ:فرنگی.
تزئینات جلد:تیماج مشکی یک لا.
نک: دانشگاه، ش 29/ 4243.
ابیات ترجمه فارسی، مثنوی (بر وزن مثنوی مولوی) است و سراینده آن نام خود را نیاورده. در دانشگاه نسخه‌ای از این قصیده (بدون ترجمه) با ش 29/ 4243 موجود است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ شکسته و نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1پشت برگ اول یادداشتی از میرزا طاهر تنکابنی درباره ارجوزه شماره یکم و گوینده آن دیده می‌شود.
يادداشت عمليات: شماره سوم ناقص است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد ششم، صفحه 4759-4760.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: در تفاخرات صوفیانه و شطحیات. در ذیل هر بیت، دو بیت فارسی در ترجمه آن نوشته شده مگر سه بیت آخر قصیده.
صحافي شده با: کفایه المعانی فی نظم حروف المعانی/ عبدالله بن محمد بیتوشی502306
تاريخ: 20140202
محل و شماره بازیابی: 125962