قصیده قلمیه = قصیده بنده درگاه (از: علی نائينی متخلص به «مشتاقی»)

شماره بازیابی: 489/2ک
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‏‫ ‏‫10-3805‬‬
زبان اثر: Per (فارسی)
عنوان و نام پديدآور: قصیده قلمیه = قصیده بنده درگاه [ نسخه خطی]/ از: علی نائينی متخلص به «مشتاقی»
کاتب: : کاتب: علی نائینی (بخط شاعر)
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: 1304ق.
نام خاص و کميت اثر: 3 (27الف – 29الف) برگ، 10 سطر.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1«ایا بیاض بیا بشنو از زبان قلم حکایتی که تویی بر ضمیر دل محرم، یکم بخانه ویرانه گذار افتاد که دیده بودمش از پیش همچو باغ ارم».
2«بعید حضرت حجت شد این قصیده تمام بسال مهد همایون صاحب خاتم، بعهد عدل شهنشاه ناصرالدین شاه مهین خدیو جهان شهریار ملکت جم، مکرر است قوافی درین قصیده لیک روا بود که شکر در شکر شود مدغم»؟
تزئینات متن:‏‫عنوان‌ها و نشانی‌ها قرمز (بدون عنوان)؛ اندازه متن: 13*7سم.‬
نوع کاغذ:ترمه آهار مهره شده.
تزئینات نسخه:دارای یک بازوبندی مذهب با زمینه‌ی طلایی ساده که در جوف آن نام اثر به رنگ قرمز: «قصیده بنده درگاه» نوشته شده و با طلا دندان موشی شده است. برگ‌ها مجدول به طلا، شنگرف و لاجورد و مرکب مشکی و نیز دارای کمندکشی طلایی و مشکی است.
وضعیت استنساخ نسخه: محل کتابت نامعلوم است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 4نسخه‌ی نفیسی است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 2/40، صفحه 292 – 293.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: قصیده‌ای ادبی در 50 بیت است که در سال 1303ق سروده شده است و آن حکایتی تمثیلی در قالب گفتگویی زیبا از زبان قلم است که شاعر در آن از باغی (باغ جوانی) که اکنون خراب شده با افسوس سخن به میان می‌آورد: تو گفتی از وی عشرت نمی‌شود منفک چنان که با وی فترت نمی‌شود منضم، بیا بگویم کامروز حال او چونست چنان سرای که سی سال پیش دیدستم … بسوخت حاصل پنجاه ساله زحمت من بیک کرشمه و یا خود … فروختم، مرا که خامه بچندین زبان سخن میگفت دو لب نهاده بهم همچو مردم ابکم، زبان خامه چو این داستان بنامه رساند بخواند نامه بمشتاقی این سخن در دم، به دلنوازی آن دو، دو گفت از سر شوق کزین سپس نه غم آید فرازمان، نه الم. بر اساس نوشته‌ی سید احمد دیوان بیگی شیرازی در حدیقه الشعراء (ج3، ص1645)، علی مشتاقی نائينی شغل روزنامه‌نگاری دولتی داشته و روزنامه‌های اخبار که چاپ می‌شد به خط او نوشته می‌شد، البته در بیتی از این قصیده ضمن اشاره به نام «عباس» گویا به «وزیر داخله» بودن خود نیز در عصر ناصری اذعان دارد: قوام دولت و ملت خدایگان عبا سکه باری النسمش داد برتری نسم، وزیر داخله ملک شهریار عجم امین شاه و خداوندگار اهل قلم، بهمت از همه سروران ملک اعلی بخدمت از همه چاکران شاه اقدم.
صحافي شده با: مجمل تاریخ تا سلطنت سلجوقیان740013
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): ادب منظوم
محل و شماره بازیابی: 1210873