كيفيه صدور الكثره عن المبدا الواحد (گفتار در…)

شماره بازیابی: ‭2938/22‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭10-30154‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: کیفیه صدور الکثره عن المبدا الواحد (گفتار در…) [نسخه خطی]
نام خاص و کميت اثر: ص 148-149.
قطع: رقعی. 12*19سم. 179ص. 20س.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1و من فوائده من کیفیه صدور الکثره عن المبدا الاول مع القول بان- الواحد لا یصد عنه الاالواحد المبدا الاول الواحد و هو «آ» المعلول الاول الصادر من «آ» و هو «ب» معلول «آ» مع «ب» و هو «ح» معلول «ب» وحده… .
2… و اذا ازدادت المراتب زاد عدد المعلومات التی یکون فی مرتبه واحده الی مالا یتناهی و ذلک ما اردناه.
تزئینات متن:عناوین و عبارات- یا اشعار تازی در سراسر دفتر شنگرف است و به نظر می‌رسد از یک نویسنده است اما با دو قلم تمام صفحات دارای جداول سه خطی با قلم مشکی و قرمز و منطقه به قلم قرمز است.
نوع کاغذ:اصفهانی.
تزئینات جلد:تیماجی مهر قرمز رنگ.
نک: آثار و احوال، 261 و 318.
وضعیت استنساخ نسخه: رساله‌های موجود در دفتر که با قلم نستعلیق است (جز عبارات تازی) نیز از همین ق 11ق. است اما در ذیل هیچیک از آنها رقم کاتب دیده نمی‌شود و رساله اخیر دفتر نیز ناقص است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:شکسته نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1این دفتر در دست شاهزاده فاضل قاجار عبدالعلی میرزا پسر حاج فرهاد میرزا که عبدی تخلص داشته، بوده و یادداشت‌های متعددی از او بر برگ‌های اضافی موجود در اول دفتر و بر پشت آخرین برگ دیده می‌شود و او خود فهرست رساله‌های موجود در آن را به طور دقیق با ذکر شماره صفحه نوشته و تنها شماره اخیر را که ناقص بوده در فهرست یاد نکرده. وی در کنار برخی از رساله‌ها نظراتی نیز ابراز داشته و از آن جمله در کنار رساله اشتراک وجود (در فهرست: رساله در تحقیق معنی وجود) از مولی رجبعلی تبریزی، عبدالعلی میرزا مولف را «متکلم هیج ندان» و رساله اشتراک او را «غالبا نامربوط» خوانده است.
مشخصات اثر:
یادداشتهای تملک:
شکل و سجع مهر:
متن يادداشت:
در نخستین برگ دفتر تملک میرزا محمدابراهیم مورخ 1197ق. دیده می‌شود.
مهر بیضی «عبده سید رضی موسوی» مورخ 1190ق. دیده می‌شود.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه 3967-3972.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: این رساله گفتاری است مختصر از خواجه نصیرالدین طوسی ( -676ق.) در سازش دادن بین قاعده فلسفی «الواحد لا یصدر عنه الاالواحد» و اعتقاد به صدور کثره (خلائق و عوالم) از مبدا واحد (واجب الوجود). خواجه نصیر طوسی رساله‌ای دیگر نیز در این باب نوشته در پاسخ قاضی- القضاه هراه و در ذی قعده 666ق. مسوده آن را به پایان رسانیده. از گفتار حاضر نسخه‌ای در کتابخانه ملک (به نوشته آثار و احوال) وجود دارد.
صحافي شده با: حدیقه هلالیه = شرح دعاء رویت هلال از صحیفه سجادیه/ شیخ بهاءالدین محمد عاملی 496606
تاريخ: 20130701
محل و شماره بازیابی: 122520