نی‌نامه (از: عبدالرحمن بن احمد جامی)

نبذة عن كتاب نی‌نامه (از: عبدالرحمن بن احمد جامی)

شماره بازیابی: 8944/7
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭10-19150‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: نی‌نامه [نسخه خطی]/ از: عبدالرحمن بن احمد جامی
نام خاص و کميت اثر: ص 207.
قطع: ‮یک، ‭247‬ برگ، ‭15/7‬*‭28/6‬، سطور مختلف، ‭10/5‬*‭12‬‬.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1عشق جز نایی و ما جز نی نیم/ وی دمی بی ما و ما بی وی نیم … اما بعد این سطر چند است بعضی منثور و بعضی منظوم به قلم صدق نیت و رقم خلوص طویت.
2انجام موجود: و ایشان را مرتبه مظهریت بیش نیست. و لهذا حضرت مولوی فی مفتتح مثنوی مشیرا فی نفسه.
تزئینات متن:عناوین و نشانیها شنگرف.
رکابه نویسی:دارد.
نوع کاغذ:فرنگی نخودی آهار مهره. با ته‌نقش (صلیبی که درون یک بیضی قرار گرفته و در طرفین آن دو حرف R و G نوشته شده است).
تزئینات جلد:‮میشن مشکی ضربی. با ترنج و سرترنج و جدول. قطر: ‭3/9‬‬.
رساله‌ها در متن و حاشیه نوشته شده‌اند.
آغاز نسخه فهرست رساله‌ها و مطالب مجموعه و دستخط احمد گلچین معانی که نسخه را دیدد بود.
این یادداشتها در برگهای مختلف نسخه دیده می‌شود:
برگ 2ر نام کتاب به صورت «جنگ ملا رومی» با قیمت آن به سیاق.
در دو ص 45و 46 معما به اسم محمدعلی، نام رساله بعدی مجموعه، تاریخ 1157ق، دعا برای رفع دشمن، اشعاری به خط احمد بن عطاءالله که تاریخ آن را سیاه کرده‌اند و جای 4 یادداشت سیاه شده دیگر.
ص 171 و 172 دو سیاهه خرید، اشعاری به خط عطاءالله بن مصطفی.
ص 174 دو رباعی به خط احمد.
ص 208 نام رساله بعد و چند یادداشت سیاه شده. در همان صفحه با شنگرف نوشته شده: «تجربه الشنجرف».
مهر و نوشته‌های ص 300 سیاه شده است.
ص 329 و 330 یک نامه دوستانه و اشعاری در مدح پنج تن آل عبا در 1117ق (نام کاتب این اشعار به عمد سیاه شده است) و فهرست کتابهای کسی.
ص 395 و 396 یک رباعی به خط بزاز اصفهانی در 1247ق، یک رباعی به خط عبدالصمد بن عطاءالله در میانی و دو رباعی دیگر بدون اسم سراینده و نویسنده.
کسی در پشت طبله اول جلد صورت شمسه و تملکی که در آغاز نسخه تذکره دولتشاهی بوده را با مداد ترسیم کرده است.
جزوها 8 برگی.
3نشان صحاف در گوشه بالای سمت چپ ورق وسط هر جزو.
برگها مرمت و وصالی شده است.
رک: ش 4/8825.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ و نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1در دو برگ نونویس اول و آخر نام آن به صورت «مخمس مولوی قدس الله» و «مخمس مولوی روم» نوشته شده است.
مشخصات اثر:
یادداشتهای تملک:
شکل و سجع مهر:
امضا:
متن يادداشت:
ص 10 و 357 و 394 تملک محمدقاسم بن حسین‌علی بیرجندی در 1109ق.
ص 395 و 396 تملک محمدحسن بن محمدکریم.
خریداری شده در آبان 1320ش.
حاشیه ص 43 مهر مستطیل به نقش: «قال انی عبدالله 1212».
در دو ص 45 و 46 مهر بیضوی: «یا اباالقاسم ادرکنی».
ص 171 و 172 مهر مستطیل «قال انی عبدالله 212» (اثر این مهر در صفحات 210 و 259 و 316 و 329 و 351 و 357 و 372 و 395 و 475 هم دیده می‌شود) و مهر بیضوی ناخوانا.
ص 207 مهر مستطیل: «الهی عاقبت محمود گردان 1194» (همچنین ص 334) و دو مهره سیاه شده دیگر.
ص 208 دو مهر مستطیل به نقشهای: «ابن مصطفی و عطاءالله 1157» و «یا واهب العطیات».
ص 277 و 397 مهر شش گوش غیرمنتظم به نقش: «بنده آل محمدقاسم 1121».
در ص 316 چهار بار اثر مهری بیضوی با نقش «الیس الله بکاف یا عبدالله 1198» کوفته شده است (و دو بار در ص 336).
ص 382 یک مهر مستطیل ناخوانا.
ص 395 و 396 مهر بیضوی: «عبده محمدحسن بن محمدکریم».
در دو ص 45 و 46 نقاشی شیر و خورشید با مداد و امضای عمل ابراهیم نقاش اصفهانی که جدید است.
يادداشت عمليات: حاشیه بعضی از برگها وصالی شده. این برگهای وصالی شده از متنی جدا شده‌اند و نوشته‌ها یا مهرهایی هم در آنها به صورت ناقص دیده می‌شود (مثلا ص 19، 101 و 103).
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 1/29، صفحه 415.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: فقط برگ اول رساله در این مجموعه موجود است.
صحافي شده با: تخمیس قصیده البرده/ محمد بن محمد تبادکانی طوسی1033271
تاريخ: 20120822
محل و شماره بازیابی: 124117