هدايه المسترشدين (از: محمد بن محمد زمان كاشاني (-پس از 1171ق))

شماره بازیابی: ‮‭1966/2‬‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‭10-22938
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: هدایه المسترشدین [نسخه خطی]/ از: محمد بن محمد زمان کاشانی ( -پس از 1171ق)
کاتب: : محمد حسین بن محمد علی خوراسکانی.
تاریخ کتابت: ، 1172ق
نام خاص و کميت اثر: 17 پ- 32 پ.
قطع: ؛ وزیری.5/15*5/25 سم.225 گ.21س.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1بسمله، الله اکبر من ان یوصف بالاین و الحیث و المکان و الصلوه و السلام علی الهداه الی ارکان الایمان ثم ان بعض من وقع فی عصرنا هذا الذی شاع الجهل فیه و ذاع و اندرس الحق و انطمس الدین و ضاع ممن یقع فی العلماء الاعلام و ینقم من کلام الافاضل العظام حیث لایقدر ان یحوم حوله و لا یستطیع ان یدرک منه المرام یترفع بذلک عند الهمج…حتی قطع بان الله جل سلطانه اینا لا کالا یونا تخذ خلاف القوم شعاره…
2…و اذ قد وفقنا فصد عنا بما امرنا به من هدایه المسترشدین و تخطئه المبلکفین…و قد صادف فراغ افقر المربوبین…محمد بن محمد زمان…حتی ینفی عن هذا الدین تحریف الغالین…حشرهم فی زمره المتقین فی بعض شهور السادسته بعد الستین من الثانیه بعد الف سنین من مهاجره اشرف المرسلین علیه و آله الصلوه و السلم ابد الابدین و دهر الداهرین.
نوع کاغذ:سمرقندی شکری رنگ.
تزئینات جلد:تیماجی ضربی قرمز سیر که یک ترنج در میان گوشه روی آن کوبیده‌اند.
نک: ذریعه، 5/313.
يادداشتهاي مربوط به عنوان و پديدآور: مولف از دانشمندان نیمه دوم قرن 12ق بوده و شاگرد سید محمد حسین خاتون آبادی مولف خلق الافعال و رساله توحید ش 16/1825 و 17/1825 است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ زیبا.
صحافی و دسترس پذیر بودن اثر: ‏
يادداشتهاي مربوط به عنوانهاي مرتبط: ‏
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1نسخه در زمان زندگی مولف مرآه الازمان نوشته شده و همه از مولفات او است و حاشیه‌هایی از مولف با نشان «منه دام ظله» و یا «منه زید عزه» دارد.در پایان آن نشان «م ت ق ره» دیده می‌شود.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه 2683-2684.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: در نفی حیز و مکان از حق تعالی.از دیباچه فهمیده می‌شود که یکی از معاصران مولف مدعی شده است که اسناد حیز و مکان را به خدا در برخی از آثار از آیات و اخبار نمی‌توان از مجاز دانست بلکه باید حمل بر حقیقت کرد و گفت خدا را نیز مکانی هست اما نه همچون مکان موجودات جسمانی، و نسبت حق به حیز خود نه هم چون نسبت اجسام است به حیزهای خود و این سخن را از آیه استوا و نظائر آن به دیگر آیات و اخباری که از سمع و بصر و ید خداوند یاد کرده‌اند کشانیده. در برخی عبارات معاصر مزبور که مولف نقل کرده، چنین آمده است که مکان خداوند مرتبه ظهور ذات اوست لذلته بذاته.و مولف در پاسخ او می‌گوید، لغت مکان هیچ گاه بدین معنی بکار نرفته و اگر اصلاحی خاص از مدعی است نیز، وضع این اصطلاح نارواست و جسارت در دین است و در حقیقت با سخن مجسمه (که نجاست آنان مورد اختلاف بین علمای شیعه است) تفاوتی ندارد.کاشانی در سراسر رساله از سخنان علمای بزرگ و فلاسفه متکلمین.خاصه از میرداماد و دیگر معاصران و نیز خطب و اخبار و آثار، بر بطلان اسناد حیز بحق به جمیع وجوه شاهدها آورده است.
صحافي شده با: صیغ النکاح/ محمد بن حاج محمد زمان کاشانی1038819
تاريخ: 20121018
محل و شماره بازیابی:
127939
127939