کلیات اشعار عرفی شیرازی = دیوان عرفی شیرازی (از: سید محمد بن خواجه زین العابدین علی بن جمال الدین شیرازی (999ق.))

نبذة عن كتاب کلیات اشعار عرفی شیرازی = دیوان عرفی شیرازی (از: سید محمد بن خواجه زین العابدین علی بن جمال الدین شیرازی (999ق.))

شماره بازیابی: 51ک
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‮‭10-17096‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: کلیات اشعار عرفی شیرازی = دیوان عرفی شیرازی [نسخه خطی]/ از: سید محمد بن خواجه زین العابدین علی بن جمال الدین شیرازی (999ق.)
تاریخ کتابت: ، احتمالا قرن 11ق.
قطع: ‮؛ ‭470‬ص٬ ‭14‬سطر٬ ‭8/7‬*‭15‬سم‬.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1آغاز افتاده: … یکران سخن را بر کف کافیش نهاد و دیگر معانی را در حباله طبیعتش درآورد و چشم روزگار را بزادن تو …
2انجام افتاده: … آشفته دلی دادم و بودم خوشحال/ جان می دهم اکنون ز چه غمگین شده‌ای …
تزئینات نسخه:شامل چهار سرلوح گل و تاج مزین به زر و لاجورد و شنگرف و ما بین سطور صفحه سرلوح دار و مقابل آن مذهب با کادر زر و سیاه و فواصل مصرع‌ها نیز به لاجورد تزیین شده است.
تزئینات نسخه:سرلوح‌ها (صص12 و 198 و 298 و 330) همه متنوع و با آرایش و طرح‌های مختلف می‌باشند و در حاشیه نیز با طرح گل و بوته مزین شده‌اند. صفحات دیگر مجدول به زر و لاجورد هستند.
نوع خط:نستعلیق زیبا.
‮نک: مجلس ش 7201 – 6201.
‮ماخذ فهرست: جلد‭40/1‬، صفحه ‭52-53‬‬.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: تزئینات جلد:تیماج مشکی ترنج و سرترنج زرکوب مجدول با حاشیه گرهی.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ‮در ایران نسخه‌های فراوانی دارد (نک: فهرستواره دنا ‭283/5-288‬) و در ایران و هند بارها به چاپ رسیده است؛ از جمله در سال ‭1338‬ق در هند و در آن تذکر داده شده که چهارده سال پیش (‭1294‬ق.) قصائد وی در کانپور هند چاپ شده است و همچنین مقطعات و رباعیات و غزلیات و مجمع الابکار وی مجزا در سال ‭1333‬ق. در کانپور هند منتشر شده و اخیرا نیز توسط دانشگاه تهران در سه جلد (دو مجلد) به چاپ رسیده است.‬
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: عرفی در سال 963ق. در شیراز به دنیا آمده است و در سال 999ق. در هندوستان وفات یافته و دیوانی دارد شامل قصاید٬ مقطعات٬ غزلیات٬ مثنوی‌ها٬ رباعیات٬ لغز و ساقی نامه و در سال 996ق. خود به جمع دیوانش پرداخته است. چنان چه در مقدمه منثور دیوانش مسطور است٬ شاعر در هنگام مرگ وصیت نموده که همه پیشنویس‌های اشعاری وی را به کتابخانه خان خانان فرستند که در آنجا ضبط گردد و این خان بزرگوار هم به سال 1024ق. محمد قاسم اصفهانی متخلص به سراجا در مدت یک سال و نیم این کار را به انجام رسانید و دیوانی کامل مشتمل بر چهارده هزار بیت از اشعار عرفی را جمع نمود و مدتب ساخت (اینکه در تذکره میخانه (ص 157) شماره ابیانش را 12500 بیت ضبط شده٬ شاید دو مثنوی وی محسوب نشده باشد). نسخه حاضر شامل مقدمه سراجا به نثر (ص1-11)٬ قصائد عرفی (ص 12-197) مثنوی مجمع الابکار (ص 198-298) که در حدود 1400 بیت است و برابر مخزن الاسرار نظامی ساخته شده و آغاز آن چنین است: بسم الله الرحمن الرحیم/ موج نخست است ز بحر قدیم٬ سپس مثنوی ناتمام او که در ماجرای « خسرو و شیرین» پرداخته و پس از مقدمات٬ در اول حکایت مانده و در حدود 440بیت است و چنین آغاز می شود (ص 198-329): خداوندا دلم بی نور تنگست/ دل من سنگ و کوه طور سنگست٬ و در نهایت غزلیات او (ص 330-454) که به ترتیب حروف قوافی مرت شده و پس از آن رباعیات است (ص 454-470) که از انتهای آن چند برگ افتاده است.
عنوانهاي گونه گون ديگر: دیوان عرفی شیرازی
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): شعر
تاريخ: 20120821
محل و شماره بازیابی: 1210435