شرح رباعیات جامی (از: عبدالرحمن بن احمد جامی)

نبذة عن كتاب شرح رباعیات جامی (از: عبدالرحمن بن احمد جامی)

شماره بازیابی: 8944/9
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭10-19152‬‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: شرح رباعیات جامی [نسخه خطی]/ از: عبدالرحمن بن احمد جامی
کاتب: عبدالکریم بن نظام‌الدین علی درمیانی قاینی
تاریخ کتابت: پیش از ظهر دوشنبه 11 محرم 1078ق.
نام خاص و کميت اثر: ص 261 – 299.
قطع: ‮یک، ‭247‬ برگ، ‭15/7‬*‭28/6‬، سطور مختلف، ‭10/5‬*‭12‬‬.
يادداشتهاي کلي: پایان یافته در 1 رجب 876ق.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1حمدا لاله هو بالحمد حقیق/ در بحر نوالش همه ذرات غریق// ناکرده ز محض فضل توفیق رفیق/ نسپرده طریق شکر او هیچ فریق، پاکا یگانه‌ای که ثنویت صفت و موصوف را گرد سراپرده عزت وحدتش راه نیست.
2جامی که نه مرد خانقاه است و نه دیر/ نه با خبر از وقف نه آگاه ز سیر// هم فاتحه هم خاتمه‌اش هر دو تویی/ فافتح بالخیر رب و اختم بالخیر
3تمت الکتاب بعون الملک الوهاب فی یوم الاثنین فی وقت الضحی یازدهم شهر محرم الحرام فی سنه ثمان و سبعون بعد الالف من الهجره النبویه علیه من الصلوه افضلها و من التحیات اکملها. حرره العبد الضعیف النحیف الراجی العبد الاقل عبدالکریم ابن نظام الدینعلی درمیانی. اللهم اغفرلی و لوالدی و لاستادی و لجمیع المومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات.
تزئینات متن:عناوین و نشانیها شنگرف.
رکابه نویسی:دارد.
نوع کاغذ:فرنگی نخودی آهار مهره. با ته‌نقش (صلیبی که درون یک بیضی قرار گرفته و در طرفین آن دو حرف R و G نوشته شده است).
تزئینات جلد:‮میشن مشکی ضربی. با ترنج و سرترنج و جدول. قطر: ‭3/9‬‬.
رساله‌ها در متن و حاشیه نوشته شده‌اند.
آغاز نسخه فهرست رساله‌ها و مطالب مجموعه و دستخط احمد گلچین معانی که نسخه را دیدد بود.
این یادداشتها در برگهای مختلف نسخه دیده می‌شود:
برگ 2ر نام کتاب به صورت «جنگ ملا رومی» با قیمت آن به سیاق.
در دو ص 45و 46 معما به اسم محمدعلی، نام رساله بعدی مجموعه، تاریخ 1157ق، دعا برای رفع دشمن، اشعاری به خط احمد بن عطاءالله که تاریخ آن را سیاه کرده‌اند و جای 4 یادداشت سیاه شده دیگر.
ص 171 و 172 دو سیاهه خرید، اشعاری به خط عطاءالله بن مصطفی.
ص 174 دو رباعی به خط احمد.
ص 208 نام رساله بعد و چند یادداشت سیاه شده. در همان صفحه با شنگرف نوشته شده: «تجربه الشنجرف».
مهر و نوشته‌های ص 300 سیاه شده است.
ص 329 و 330 یک نامه دوستانه و اشعاری در مدح پنج تن آل عبا در 1117ق (نام کاتب این اشعار به عمد سیاه شده است) و فهرست کتابهای کسی.
ص 395 و 396 یک رباعی به خط بزاز اصفهانی در 1247ق، یک رباعی به خط عبدالصمد بن عطاءالله در میانی و دو رباعی دیگر بدون اسم سراینده و نویسنده.
کسی در پشت طبله اول جلد صورت شمسه و تملکی که در آغاز نسخه تذکره دولتشاهی بوده را با مداد ترسیم کرده است.
جزوها 8 برگی.
نسخه کامل است.
3نشان صحاف در گوشه بالای سمت چپ ورق وسط هر جزو.
برگها مرمت و وصالی شده است.
نک: فهرستواره، 6/ 178 – 179 و 7/ 560؛ دنا، 6/ 722 – 725.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ و نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1در دو برگ نونویس اول و آخر نام آن به صورت «مخمس مولوی قدس الله» و «مخمس مولوی روم» نوشته شده است.
مشخصات اثر:
یادداشتهای تملک:
شکل و سجع مهر:
امضا:
متن يادداشت:
ص 10 و 357 و 394 تملک محمدقاسم بن حسین‌علی بیرجندی در 1109ق.
ص 395 و 396 تملک محمدحسن بن محمدکریم.
خریداری شده در آبان 1320ش.
حاشیه ص 43 مهر مستطیل به نقش: «قال انی عبدالله 1212».
در دو ص 45 و 46 مهر بیضوی: «یا اباالقاسم ادرکنی».
ص 171 و 172 مهر مستطیل «قال انی عبدالله 212» (اثر این مهر در صفحات 210 و 259 و 316 و 329 و 351 و 357 و 372 و 395 و 475 هم دیده می‌شود) و مهر بیضوی ناخوانا.
ص 207 مهر مستطیل: «الهی عاقبت محمود گردان 1194» (همچنین ص 334) و دو مهره سیاه شده دیگر.
ص 208 دو مهر مستطیل به نقشهای: «ابن مصطفی و عطاءالله 1157» و «یا واهب العطیات».
ص 277 و 397 مهر شش گوش غیرمنتظم به نقش: «بنده آل محمدقاسم 1121».
در ص 316 چهار بار اثر مهری بیضوی با نقش «الیس الله بکاف یا عبدالله 1198» کوفته شده است (و دو بار در ص 336).
ص 382 یک مهر مستطیل ناخوانا.
ص 395 و 396 مهر بیضوی: «عبده محمدحسن بن محمدکریم».
در دو ص 45 و 46 نقاشی شیر و خورشید با مداد و امضای عمل ابراهیم نقاش اصفهانی که جدید است.
يادداشت عمليات: حاشیه بعضی از برگها وصالی شده. این برگهای وصالی شده از متنی جدا شده‌اند و نوشته‌ها یا مهرهایی هم در آنها به صورت ناقص دیده می‌شود (مثلا ص 19، 101 و 103).
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 1/29، صفحه 416.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: گزارش 40 رباعی از سروده‌های خودش است: «پیش از انشای نامه‌ای نامی و افشای این صحیفه گرامی رباعی چند در اثبات وحدت وجود و بیان تنزلاتش به مراتب شهود یا تنبیه بر کیفیت در یافتن آن علی سبیل الکشف و العرفان… سمت اتمام گرفته بود… اما چون ترجمان زبان را به واسطه رعایت قافیه میدان عبارت تنگ بود و ره نورد بیان را به جهت محافظت پروردن پای اشارت لنگ… لاجرم در ذیل آن رباعیات از برای تفصیل مجملات و توضیح مشکلات کلمه چند منثور از سخنان کبرای دین و عرفای اهل یقین مرقوم می‌گردد.
صحافي شده با: تخمیس قصیده البرده/ محمد بن محمد تبادکانی طوسی1033271
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): عرفان؛ فلسفه
تاريخ: 20120822
محل و شماره بازیابی: 124117