مثنوی (از: آفتاب)

نبذة عن كتاب مثنوی (از: آفتاب)

شماره بازیابی: 8869/31
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‏‫ ‏‫10-15111
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: مثنوی [نسخه خطی]/ از: آفتاب
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: سده 11ق.
نام خاص و کميت اثر: ص 405 – 426
قطع: ؛‏‫قطع: دو، 220، یک برگ، 1/13*3/24، سطور مختلف، اندازه جدول: 11*5/20.
يادداشتهاي کلي: یادداشتها و اشعاری در سده 13 و 14ق به این مجموعه اضافه شده است.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1آغاز موجود: از آلایش مصون است به مقصد آزادگی می‌رساند سیر و سلوک در مشرب صوفیان بارگاه احدیت معانی به خود فرو رفتن و از خود بر آمدن تواند بود… ای خرد مرحله پیمای فکر/ قدرت بازوی توانای فکر// مردمک دیده روشن ضمیر/ در فن بینایی هر کار پیر
2بوقلمون نیست به سیماب رنگ/ باره خیالم ز شباب و درنگ// هر نفس از جنبش و آرام من/ شحنگی ناله گلخام من
تزئینات متن:در بخشهایی از نسخه عناوین شنگرف.
تزئینات نسخه:صفحه اول سر لوح مذهب و مرصع با کتیبه‌ای که درون آن با قلم سفیداب در زمینه زرپوش نوشته شده: «بسم الله الرحمن الرحیم/ دیباچه جنگش که گنج سخن است»؛ دو صفحه اول بین سطور طلااندازی دندان موشی شده؛ همه صفحات نسخه جدول‌کشی شده با زر و لاجورد و مشکی؛ جدولها در دو صفحه اول یک لایه شنگرف رنگ نیز افزون بر دیگر صفحات دارد؛ بیشتر صفحات چلیپا و چهار ستونی؛ بعضی از صفحات نقاشی گل و بوته ساده مشکی دارد (ص 180، 181، 192، 223، 231، 293، 308، 309، 330).
نوع کاغذ:نخودی آهار مهره.
تزئینات جلد:تیماج قهوه‌ای با جدولهای ساده و گرهدار، عطف: چرم. قطر: 8/3.
یادداشتها و تاریخهایی در مطاوی نسخه به شرح زیر آمده است:
ص24: اشعاری از محمد مومن نصیری به خط خودش.
ص 67: اشعاری از ابوطالب ولد مرحوم غلامحسین املشی به خط خودش.
ص 136: یادداشتی ظاهرا مورخ 1302ق که خط خورده است.
ص 168: ماده تاریخ فوت مرحوم قاضی سلطان محمود قاضی مشهد مقدس از ملا محمدهاشم در 1094ق.
ص 184: اشعار میرزا عنایت‌الله اصفهانی به خط محمد دیارجانی در 20 صفر 1323ق.
ص 191: یک غزل نوشته شده در 1177ق که نام سراینده پاک شده است.
ص 209: اشعاری از گلشن به خط 1427 مورخ 6 ربیع الثانی 1303ق.
ص 211: اشعاری از مثنوی به خط عبدالحسین در جمعه 22 جمادی الاول 1285ق لوی‌ئیل و از میرزا راضی به خط م ح م د دیارجانی در 3 صفر 1327ق.
ص 212: یک رباعی نوشته شده در 29 جمادی الاول 1343ق.
ص 233: اشعاری از سعدی نوشته شده در شب شنبه صفر 1327ق.
ص 234: تاریخ وفات کسی در شب چهارشنبه 22 جمادی الثانی 1320ق تخاقوی ئیل ظاهرا به خط قاسم.
ص 249: دو بیت حافظ به خط زین‌العابدین و جعفر قلی با یادداشت یادگاری عبدالغنی در جمادی الثانی 1267ق.
ص 252: تاریخ وفاتی سیاه شده.
ص 253: یک بیت یادگاری در 1323ق.
ص 282: یک رباعی ظاهرا به خط محمدقاسم نوشته شده در 25 صفر 1328ق تخاقوی ئیل.
ص 356: یک بیت شعر به خط عبدالقادر دیارجانی در 4 ذیحجه 1323ق.
ص 379: چند شعر «حسب الفرموده عالی حضرت سیادت و نجابت پناه میرزا ابراهیم».
ص 398 و 399: دو شعر به خط رحمت‌الله و خضر قلی و عراقی (؟).
ص 432: «تحویل سال فرخنده فال بعد از انقضای نه ساعت شب دوشنبه 22 شهر جمادی الاول 1066 که روز نوروز دوشنبه در عمارت شیروانی قلعه مبارکه لاهیجان».
نسخه آبخوردگی و کپک‌زدگی دارد.
نسخه از آغاز و انجام افتادگی دارد.
نک: منزوی، 4/ 3141؛ ریو، 2/ 817.
با دیباچه‌ای منثور در آغاز.
این عناوین در نسخه ما دیده می‌شود:
– مبدا پیچیدگی زلف شاهد دلفریب سخن.
– چهره گشایی تصویر معانی توحید از پرده رنگارنگ خیال.
– زمزمه‌پردازی تار نفس به آهنگ دلنواز مناجات درگاه حضرت وجود مطلق.
– بالیدگی نهال مطالب ارجمند در گلشن آرایی نعت و دور و سرمایه وجود رنگامیزی… (پارگی) آفرینش.
– صافگیری کیفیت باده ناب منقلب که شورش افزای خیره نگاهان دیده تحقیق و انجمن آرای دقیقه‌شناسی بینش بینان عالم توفیق است.
– توطیه و تمهید… مدحتسرایی پادشاه مملکت آگاهی فنون سخن طرازی خلدالله ملکه و سلطانه.
– اسباب تالیف قلوب افراد انواع سخن پیرایگی.
– شاخ و برگ شناسای حضرت سخن که نودمیده چمن آرای میان و نورس گشته بار شکوفه بوستان دل دوستان است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1برگها و ستونهایی در نسخه سفید مانده است.
مشخصات اثر:
شکل و سجع مهر:
یادداشتهای تملک:
متن يادداشت:
آغاز نسخه مهر کتابخانه باقر ترقی به شماره 6.
تملک محمدابراهیم بن محمدهاشم عاصم حسینی و چند سطر سیاه شده به سیاق.
خریداری از باقر ترقی در تیر 1348ش.
يادداشت عمليات: بعضی از برگها جابه‌جا شده و صفحاتی هم از وسط نسخه افتاده است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 1/29، صفحه 188.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: منظومه‌ای است که به اقتفای مخزن الاسرار نظامی سروده شده: خاک نظامی زر این مخزن است/ یا گل خسرو گل این گلشن است// چهره گشا باده جامیست این/ آلت سوزیده جامیست این// یا دهد از مرکز ادوار فیض/ نشاه [نشئه] دور خم سرکار فیض// ختم سخن گر به سخنور بود/ شش جهت از خانه شش در بود (ص 407)
صحافي شده با: اشعار حافظ/ شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی1021058
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): ادبیات
تاريخ: 20120613
محل و شماره بازیابی: 178834