شرح فصوص الحكم(امير اسماعيل شام غازاني (شنب غازاني))

نبذة عن كتاب شرح فصوص الحكم(امير اسماعيل شام غازاني (شنب غازاني))

شماره بازیابی: 3975/1
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‮‭10-36494‬‬
زبان اثر: عربي
عنوان و نام پديدآور: شرح فصوص الحکم/ امیر اسماعیل شام غازانی (شنب غازانی)
کاتب: محمود بن محمدقاسم شریف سیستانی (در نسخه سجستانی).
تاریخ کتابت: 1088ق.
نام خاص و کميت اثر: ص 1 – 81.
قطع: ‮رقعی. ‭12‬*‭18/5‬سم. ‭337‬ص. ‭23‬س.‬
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نسخ.
نوع کاغذ:شکری.
تزئینات جلد:تیماجی سبز.
این دفتر به 3 کتابخانه مرحوم میرزا طاهر تنکابنی تعلق داشته است.
2در حواشی برخی از صفحات خط او دیده می‌شود.
در برخی از برگ‌ها لکه رطوبت وجود دارد.
ماخذ فهرست: مجلد ششم، صفحه 5030-5034.
رساله الزوراء/ جلال‌الدین محمد دوانی، ص 161 – 179.
شرح خطبه الزوراء/ دوانی، ص 170 – 178.
شرح الزوراء/ جلال‌الدین محمد دوانی، ص 178 – 201.
انموذج العلوم/ جلال‌الدین محمد دوانی، ص 201 – 264.
تفسیر سوره اخلاص/ جلال‌الدین محمد دوانی، ص 265 – 311.
تعریف علم کلام/ مولی جلال دوانی، ص 312 – 323.
شرح خطیه طوالع الانوار/ مولی جلال دوانی، ص 323 – 337.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1بر پشت نخستین برگ رساله زوراء فهرست رساله‌های مندرج در این دفتر را نوشته‌اند و در فهرست مزبور نام تفسیر سوره جحد نیز دیده می‌شود گه در دفتر وجود ندارد.
يادداشت عمليات: کنار برگ آخر وصالی دارد.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: نک: مجلس، ش 1875؛ ذریعه، 13/ 381.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: در نسخه حاضر چند فقره حاشیه از مولف با نشان «منه» و نیز حواشی بسیار است با نشان «م ح ق» و نویسنده این حاشیه‌ها گویا میرداماد است، بیشتر حواشی بر شارح خرده‌گیری و از فارابی دفاع می‌کند و در یکی از حاشیه‌ها که تعلیق است، بر فص توحید «وجوب الوجود لا ینقسم بالحمل علی کثیرین مختلفین بالعدد»، نویسنده تعلیق از شبهه ابن کمونه یاد می‌کند و می‌گوید: با این برهان که فارابی برای توحید آورده، شبهه ابن کمونه را می‌توان پاسخ گفت عبارت این تعلیق چنین است: «هذا البرهان الذین لتوحیده تعالی یدفع شبهه ابن کمونه صراحه… و انما مراد هذا الحکیم العظیم المنزله بقوله و الامکان معلولا ان تکثیر الشی انما یتصور بسبب انضمام شی آخر الیه فلو فرض واجبان بسیطان مختلفی المهیه و الوجوب یکون عرضیا فهما فقلنا علیه ذلک الوجوب لا یمکن متعددا اذ هو لواحد فعلیه لا یکون عین کل منها و الا لا یتعدد الواجب فیکون امرا عاما متحققا فی کلیهما فکان کل منها مرکبا و معلولا و هذا ما اراد هذا الحکیم العظیم القدر رحمه الله».
صحافي شده در اين جلد: رساله مبدا و معاد/ شیخ الرئیس ابن سینا، ص 81 – 155.
تاريخ: 20141026
محل و شماره بازیابی: 125953