شرفنامه منیری (فرهنگ ابراهیمی) (از: ابراهیم قوامی فاروقی)

نبذة عن كتاب شرفنامه منیری (فرهنگ ابراهیمی) (از: ابراهیم قوامی فاروقی)

شماره بازیابی: 66ط
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‏‫10-3885‬
زبان اثر:
Per
ترکی
عنوان و نام پديدآور: شرفنامه منیری (فرهنگ ابراهیمی) [ نسخه خطی]/ از: ابراهیم قوامی فاروقی
کاتب: : کاتب: خلیل‌الله الشریف بن علی الداراب
نام خاص و کميت اثر: 253 برگ، 20 سطر
قطع:
؛‏‫25*16سم‬
؛وزیری.
يادداشتهاي کلي: به نام مریدش شرف‌الدین احمد بن یحیی منیری از متصوفه هند و برای ابوالمظفر بابک پادشاه بنگال (864 – 879) در سالهای 864 – 879 نگاشته است.
کشف الظنون این کتاب را به اشتباه به منیری نسبت می‌دهد، حال آنکه کتاب به نام منیری تالیف شده است.
2دست افکندن سبب خفیف باشد … از مفاعلتن تا مفاعلن ماند بترجمع است میان قطع.
وقایع قحطسالی 1277 به خط خوانساری.
تزئینات نسخه:صفحه اول، مزین به سرلوحه مذهب با نقش و نگار است. تمامی صفحات به چند قلم زر و لاجورد و شنگرف جدول بندی شده.
تزئینات جلد:تیماج قرمز.
نوع کاغذ:شیری رنگ.
ماخذ فهرست: جلد 1/24، صفحه 69 – 70.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1بنام خداوند هستی به است سرآغاز هر نامه‌ای را که هست.
وضعیت استنساخ نسخه: ذیل رقم کاتب تاریخ 824 دیده می‌شود که یقینا مجعول است، چون تالیف کتاب به سال 862 صورت گرفته.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1پشت برگ اول، ابیاتی را به خط نستعلیق از ویسی هروی نقل می‌کند. آغاز آن ابیات: مدام چهره‌ام از خون دیده رنگین است گلی که چیده‌ام از باغ عاشقی این است، در همان صفحه، یادداشت زیر به خط نسخ زیبایی دیده می‌شود: «این کتاب را با یک جلد دیگر عم بزرگوار کامکار نامدار بجناب مولینا رشیدای جامی خدمت نمودند خداوند عالم هر دو بزرگوار را حفظ فرماید و این فقیر ناقابل را از خدمت محظوظ و بهره‌ور فرماید». ذیل این صفحه تاریخ 1245 وجود دارد. بر یک صفحه الحاقی پایان نسخه، وقایع قحطسالی 1277 به خط خوانساری نوشته شده.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: کشف الظنون، 2/ 1045؛ منزوی، 3/ 1997؛ پیشگفتار برهان قاطع، 73.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: پس از دیباچه منظوم و مدح شرف‌الدین احمد، مقدمه‌ای به نثر در بیان معنی حروف مفرده و مرکبه فارسی و ترکی و سپس فرهنگ واژه‌های ترکی به فارسی است. بخش پایانی کتاب در علم عروض و قوافی است.
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): لغت