دیوان اشتها (از: میرزا عبدالله بن فریدون گرجی مشهور به میرزا اشتها.)

نبذة عن كتاب دیوان اشتها (از: میرزا عبدالله بن فریدون گرجی مشهور به میرزا اشتها.)

شماره بازیابی: 943
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭10-19343‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: دیوان اشتها [نسخه خطی]/ از: میرزا عبدالله بن فریدون گرجی مشهور به میرزا اشتها.
کاتب: میرزا فتح الله.
قطع: خشتی باریک. 15/5*20/5سم. 54گ. 14 بیت.
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: آغاز:آغاز دیباچه: بسمله حمد بی‌حد و ثنای بی ‌عد و ستایش بی عدد خداوندی را سزد که در کشور هستی و دائره وجود الخ…
آغاز:آغاز دیوان: بمسمومان ز تریاقی نمانده رحم بر دلها/ الا یا ایها الساقی ادر کاسا و ناولها
افسوس که اشتهای با فضل و هنر/ از ملک فنا سوی بقا کرد سفر
گفتا پی تاریخ وفاتش خرم/ «ای وای که اشتها نداریم دگر»
نوع کاغذ:فرنگی.
تزئینات جلد:تیماجی.
هر که شود کاسه لیس آل محمد/ برخورد از سفره نوال محمد
این دیوان در ح 1500 بیت است.
يادداشتهاي مربوط به عنوان و پديدآور: مولف در 1245ق. در اصفهان متولد شده، آقا محمدخان قاجار پدر او را با چند تن دیگر از نجبای گرجستان به ایران آورده و اشتها در اصفهان بدین جهان پا گذارده، در اوان جوانی به تحصیل علوم ادبیه پرداخته و از صرف و نحو و منطق و کلام و عروض و قافیه بهره‌ای گرفت و از خط حظی وافر یافت و از این راه کسب معاش می‌نمود. طبع وی به گفتن اشعار قادر و در اوائل سرگشته تخلص می‌نموده ولی در اواخر اشتها تخلص کرد و در 1289ق. وفات یافت و عباس قلی خرم تخلص بختیاری این رباعی را در تاریخ وفات وی انشاء کرده:
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:شکسته نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1بر سه ورق کاغذ ننوشته‌ای که در آخر بوده غزلیات دیگری از شاعر که در دیوان گذارده نشده نگارش یافته و پشت صفحه اول نسخه مطالبی متفرقه است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه 1470.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: اشعار این دیوان غزلیاتی به طرز حافظ شیرازی ولی مشتمل بر نام اقسام خوراکی‌ها است و بسیار مدح کله و پاچه دارد. بنابر آنچه در مقدمه این نسخه نوشته شده، میرزا نصرالله بن محمدشفیع خوشنویس اصفهانی که میرزا عبدالله اشتها چند سال معلم خط اطفال وی بوده به تدوین پرداخته و این دیوان را ترتیب داده است. دیباچه این دیوان را علی محمدمنشی پسر محمدعلی منشی انشا نموده و اطلاعات راجع به این شاعر از آنجا اقتباس گردیده و میرزا نصرالله مذکور در حواشی این دیباچه مطالبی اضافه نموده و دیباچه را به غزلی از اشتها که مطلع آن زیر این سطر آورده می‌شود ختم کرده است:
محل و شماره بازیابی: 114111