دیوان حافظ شیرازی (از: شمس الدین محمد بن کمال الدین مشهور به خواجه حافظ.)

نبذة عن كتاب دیوان حافظ شیرازی (از: شمس الدین محمد بن کمال الدین مشهور به خواجه حافظ.)

شماره بازیابی: ‭965/1 ‬
شماره مدرک کتابخانه مجلس: IR‭10-19367‬
زبان اثر: فارسی
عنوان و نام پديدآور: دیوان حافظ شیرازی [نسخه خطی]/ از: شمس الدین محمد بن کمال الدین مشهور به خواجه حافظ.
تاریخ کتابت: 858ق.
قطع: ربعی. 12*18سم. 217گ. 10 بیت در متن و 11 در حاشیه.
يادداشتهاي کلي: چند صفحه متن آخر کتاب نیز مشتمل اشعاری از سعدی و دیگران است.
وضعیت استنساخ نسخه: به خط نویسنده‌ای که نیز شاعر بوده و در ص 431 یک فرد از اشعار خود را به خط نستعلیق نگاشته و از خود نام نبرده.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:نستعلیق.
تزئینات نسخه:پشت صفحه نخستین ترنجی است مینایی که در چهار طرف آن چهار بادام طلائی رسم شده و بر هر یک از آنها نام یکی از کتاب‌های نام برده نوشته شده و در میان ترنج عبارتی با طلا به خط ثلث نگارش شده بود ولی از میان رفته و فقط کلمه السلامه آن خوانده می‌شود. در آغاز دیوان و گلشن راز که در صفحه اول می‌باشند دو سر سوره ظریف مینائی که با طلا نقاشی گردیده موجود و جمله دیوان حافظ و گلشن راز هر یک با خط کوفی بر یکی از آنها نگارش یافته و تمام صفحات مجدول به طلاست.
نوع کاغذ:سمرقندی.
تزئینات جلد:تیماجی.
مشتمل بر غزلیات (ص 1-396) و قطعات (ص 396-410) و ساقی‌نامه (ص 410-420) و رباعیات (ص 420-428) حافظ می‌باشد و در ح 4300 بیت است و شماره غزلیات هر یک از حروف تهجی بر حسب قوافی این است: الف 11، ب 3، ت 78، ث 1، ج 1، ح 1، خ 1، د 151، ر 8، (یک برگ از غزلیات ردیف راء افتاده است – میان ص 211-212) ز 9، س 6، ش 20، ص 1، ض 1، ط 1، ظ 1، ع 3، غ 1، ف 1، ق 2، ک 3، از آخر غزلیات حرف کاف و اول حرف لام برگ‌هایی از نسخه افتاده – میان ص 255-256)، و ل 2، م 68 (از آخر غزلیات حرف میم نیز افتاده – میان ص 299-300)، ن 17 (این ردیف نیز افتاده دارد – میان 327-328)، و 11، ه 8 (این حرف نیز افتاده دارد – ص 339-340) و ی 57 (نیز از غزلیات این حرف هم بخشی افتاده – میان 351-352).
تاریخ نگارش در ص 432 می‌باشد.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 2در حاشیه برگ‌های این نسخه از دیوان حافظ کتاب‌های زیرین به خط همین نویسنده 1. گلشن راز از ص 1-84، 2. کنز الرموز 84-102، 3. عشق نامه عراقی 102-230 و در همین فصل به معرفی آنها خواهیم پرداخت و پس از اتمام عشق نامه نیز همین نویسنده بر حاشیه برگ‌های دیگر دیوان غزلیات و اشعاری از خواجو کمال، سعدی، همام تبریزی، سامان، حسن خسرو، عراقی، عطار، جلال الدین رومی، قاسم انوار، جلال، عصمت، نعمت الله ولی، عماد فقیه شاهی، بایسنقر، ناصر، حمدی و غیر از اینها نگاشته.
مشخصات اثر: یادداشتهای تملک:
متن يادداشت: یادداشتی از سردار معظم خراسانی مالک اخیر نسخه به خط وی نیز در این صفحه است.
يادداشت عمليات: چنین می‌نماید که یک یا چند برگ از آخر نسخه افتاده. چندین برگ از اول و آخر نسخه وصالی مختصری گردیده است.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه 1489-1490.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: نگارنده مجموعه‌ای مرکب از نظم و نثر که در 786ق. نگارش یافته در این کتابخانه از نظر گذرانیده و گمان نزدیک به یقین دارد که منشی و نگارنده آن خواجه حافظ می‌باشد و در این فهرست معرفی کامل از آن خواهد نمود.
صحافي شده در اين جلد: عشق نامه عراقی/ فخرالدین ابراهیم بن شهریار همدانی متخلص به عراقی.
محل و شماره بازیابی: 113270