مثنوی حکایت شبلی = حکایت شیخ شبلی = داستان شبلی (از: شاعری متخلص به «سامی»)

نبذة عن كتاب مثنوی حکایت شبلی = حکایت شیخ شبلی = داستان شبلی (از: شاعری متخلص به «سامی»)

شماره بازیابی: 419/3ک
شماره مدرک کتابخانه مجلس: ‏‫ ‏‫10-3561‬‬
زبان اثر: Per (فارسی)
عنوان و نام پديدآور: مثنوی حکایت شبلی = حکایت شیخ شبلی = داستان شبلی [ نسخه خطی]/ از: شاعری متخلص به «سامی»
کاتب: : کاتب: [تقی‌الدین فتحعلی بن محمدتقی]
تاریخ کتابت: ، تاریخ کتابت: [سال 1204ق].
نام خاص و کميت اثر: 2 (56الف – 57ب) برگ، 14 سطر
آغاز، آغازه، انجام، انجامه: 1«شبلی آن پیر طریق ارشاد بود روزی ز قضا در بغداد، با مریدان بسخن همدستان برد شوقش سوی بیمارستان».
2«چون از این وادی هائل رستند در ته خاک بهم پیوستند».
تزئینات متن:‏‫عنوان‌ها و نشانی‌ها قرمز؛ اندازه متن: 5/15*8سم.‬
نوع کاغذ:فرنگی سفید آهار مهره شده.
داستان شبلی
وضعیت استنساخ نسخه: محل کتابت نامعلوم است.
يادداشتهاي مربوط به مشخصات ظاهري اثر: نوع خط:شکسته نستعلیق.
يادداشتهاي مربوط به نسخه موجود: 1ادامه‌ی برخی ابیات در هامش نوشته شده است. در انجام برگی (58الف) شامل 3 غزل و دو رباعی از سعدی و… آمده است. در میان ابیات یک عبارت آمده: «غزل ملاحسین بجنگ سعدی رفته است» که شاید منظور ملاحسین کاشفی بوده باشد. مطلع غزل‌ها چنین است: 1. لبت را شکرستان آفریدند حلاوت بخش ایمان آفریدند، دو چشمت را چو کافر نام کردند بلای صد مسلمان آفریدند. 2. چنان رسیده و سیراب بود شفتالو که چون حباب دهانم بود پر آب امشب، ز شوق دیده‌نگر و آرزوی بیداری که دید در نظر آن چشم نیمخواب امشب 3. بیار می که دلم می‌کشد بسوی شراب شکست توبه ما را دگر بسوی شراب، بروز حشر نبخشند باده نوشانرا بخاک پای صراحی به آب روی شراب. و دو رباعی که مطلع آن‌ها چنین است: 1. روی چو مهت بخواب بینم هر شب جانرا ز غمت خراب بینم هر شب 2. ای لعل لبت مرغ دلم را روانه چشم سیهت کرد مرا دیوانه.
يادداشتهاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع اثر: ماخذ فهرست: جلد 2/40، صفحه 73 – 74.
يادداشتهاي مربوط به خلاصه يا چکيده: مثنوی اخلاقی – عرفانی در بیان داستان شیخ شبلی در بغداد با جوان عاشق و دختر ترسا است. استاد ا حمد منزوی ناظم این حکایت را شاعری متخلص به «سامی» دانسته است و گفته که در آغاز به آن اشاره شده است. با بررسی مجددی که انجام گرفت در سرچشمه‌ها (منابع) دقیقا مشخص نگردید که کدامیک از شاعران متخلص به سامی است. از این منظومه چند نسخه‌ی خطی شناسایی شده است که سه نسخه در این کتابخانه به شماره‌ی «2/ 14253»، «ذیل 1/ 14495» و «91/ 13609» و یک نسخه در کتابخانه دانشکده‌ی الهیات دانشگاه تهران به شماره‌ی «172ب» و نسخه‌ای نیز در کتابخانه‌ی دانشگاه لاهور به شماره‌ی «90/ 7113» نگهداری می‌گردد.
صحافي شده با: صرف میر = تصریف/ ابوالحسن فخرالدین علی بن محمد حسینی جرجانی شیرازی مشهور به «میر سید شریف»727369
عنوانهاي گونه گون ديگر: حکایت شیخ شبلی
موضوع (اسم عام يا عبارت اسمي عام): ادب منظوم – تصوف
تاريخ: 20101030
محل و شماره بازیابی: 1210803